Hans,
Weken geleden
Het nieuws sloeg in als een bom
Intussen tot de dood gestreden
De grootste verontwaardiging alom
Uit het niets, staat de wereld stil
We duimden elke dag tot je ‘t zou halen
Sinds die dag na je verjaardag in april
Hoe kon jouw sterke lichaam toch zo falen?
Je blijft voor ons de superlieve overbuur
Iemand waarbij de glimlach nooit verdwijnt
Zo sportief, gelukkig, steeds vol vuur
Strak in ’t pak, intelligent en zo verfijnt
Meer dan een vriend
Een keitoffe sportkompaan
Iemand die het fel verdiend
om hier nog jaren door te gaan
Ik weet nog toen we naar dardennen reden
In Kontich moesten we al de schoenen uitgieten
We fietsten vanuit Mortsel helemaal naar beneden
‘T was afzien maar de hele weg met jou genieten
We richtten de fietsband op
Klein peloton vrienden bij elkaar
Iedereen deed wel eens de kop
We reden veel te weinig ‘t laatste jaar
En al die keren dat we samen
met Elke en jou uit gingen eten
Het beste van de kaart namen
En ons in het culinaire smeten
Wat was het met jou toch steeds plezant
Stilstaan en oneindig van ’t leven genieten
Je hield van dardennen en van ’t strand
Je woog af, hield rekening met je limieten
We blijven van je houden, dat is een feit
Je mag onze herinneringen nooit verlaten
Ook al ben je hier niet meer de hele tijd
Laat je stemmetje in ons toch verder praten
In het leven gaat het niet
Over alles waar we naar streven
Het gaat over blijdschap en verdriet
En wat we aan anderen kunnen geven
Merci Hanzie Pansie, voor al die mooie dagen
We gaan je nog heel dikwijls missen
De vrolijkste herinneringen overwinnen zoveel vragen
De aangenaamste beelden gaan we hier nooit wissen
Ooit was je hier bij ons de kattenprins
En gingen we nog biljarten
Geld sparen voor wat extra wins
Maar het lot speelde je parten
Het ga je goed
Kom nog heel dikwijls terug
Maakt niet uit hoe je dat doet
Een dikke knuffel, een warme hug