0
(0)

Zonder woorden, verstijft adem tot een ijzige laagijspegels-langs-de-weg
Een spiegelglad oppervlak, ongeordend en vaag
Stilte heerst in een wereld die zinvol is gevuld

Thuis gaat licht uit, geen passie meer, geen geduld
In ’t donker kan je hoogtes noch laagtes herkennen
Eigenaardige schimmen, om weg van te rennen
Nodeloze gedachten, denk vaker aan verwennen

Geef even je waardering als je wil.

Klik op een ster om te beoordelen!

0 / 5. Stemtelling: 0