Drassige berm, sierlijke bloemen in het wild
Razende wereld, niemand die wat verstilt
Iedereen rijdt door, wie ziet ze nog staan?
Een drukke baan en wij maar verder doorgaan
Een vierkante meter, zoveel moois dat bloeit
Naamloos, onverschillig vastgegroeid
Triestig vuil, onvrijwillig veel stof vergaard
Wegen verzuurd, vol onkruid verklaard.
Immens veel schadelijke gassen in de lucht
Neergestreken, voor altijd op de vlucht
Transport raast voorbij, de blaadjes afgestaan
Ineens rubberzwart, het laatste licht uitgegaan
Gras biedt bescherming tegen het groot geschut
Vele straatgroeiers onmachtig, nooit opgetut
In de goot, tussen het menselijke afval verder leven
Erbarmelijke toestand, ze waren liever thuisgebleven
Radeloos in de berm, maar het hoofd opgeheven