16 oktober 2016, het slotevenement van Kom op tegen Kanker was er eentje buiten categorie.

Dé Muur van Geraardsbergen, feestelijk opgekleed om het einde van de Loop naar de Maan 2016 te vieren. Vanavond verzamelen hier een heleboel sportievelingen en supporters met het hart op de juiste plaats, mensen die samen 520000 km liepen voor het goede doel.

Het icoon uit de Ronde van Vlaanderen is klaar voor deze bijzondere samenkomst.
Gezellige blauwe lampjes leiden bezoekers naar een paar feesttenten, wat foodtrucs en de inschrijvingsbalie, in het hoger gelegen gedeelte achteraan op deze mythische plek.
Er hangt een hartverwarmende sfeer in de lucht die tot ver buiten de koude kasseien voelbaar is.
Op het hoogste stukje van de muur is het nog wat genieten van een spectaculair zicht, een momentopname die voor altijd op het netvlies zal blijven hangen.
Glimlachende mensen, klaar om die laatste kilometers van hun avontuur af te werken.
Elke loper heeft z’n eigen weg afgelegd, z’n eigen motivatie, z’n onevenaarbaar mooi verhaal meegebracht
Iedereen heeft hier hetzelfde doel. Kanker de wereld uit helpen.
De lucht kleurt helderblauw, bijna wolkeloos.
Het lijkt wel alsof de hemel ons vandaag wil helpen om er een buitenaards slot van te maken.
Bijna iedereen heeft z’n unieke loopshirt met volle maan aangetrokken.

Zonsondergang is niet ver meer, we mogen ons naar de startplaats begeven.
Saartje, Bart en Tine staan klaar om ons een onuitgegeven stretchmoment te bezorgen.
En dan volgt het startschot, gegeven door Floor, die een ongezien fijne actie aan het evenement koppelde.
De lange blauwe slenterende sliert trekt richting Geraardsbergen centrum. Onderweg worden leuke verhalen gedeeld. Er wordt gelachen, één grote familie bij elkaar.
Op dé muur troepen wat zweetdruppels bij elkaar, die langzaam wegtikken op de hellende kasseien.
Als iedereen over de aankomst is, kan het feest beginnen.

Er worden nog wat speeches gegeven, prijzen worden uitgedeeld.
10 koplopers mogen naar voren komen, het zijn atleten die het meeste geld en km verzamelden voor dit project.
Een kippenvelmoment.
Het wordt plots stil want elke sponsortocht bracht z’n uniek verhaal mee.
Treurig, droevig maar tegelijk warm en hoopgevend, met immens veel liefde, heel ontroerend.
Al die koplopers liepen voor mensen die onverwacht slecht nieuws kregen te horen.
In een paar woorden, een leven ondersteboven. Stantepede, uit de realiteit gehaald.
Eensklaps verdwaald. Wachtend op een vonnis, terwijl ze nooit één misdadig feit hadden gepleegd
En toch blijven ze allemaal hopen en geloven. Eindeloos lang, zoals het hoort.
Ze mogen nooit opgeven, ze moeten blijven dromen en geloven
Eigenzinnig terugvechten, d’ er tegenaan
Ze mogen de moed niet laten zakken, niet opgeven. Doorgaan en elke schouderklop voelen.
Altijd moedig blijven.

Maar ook wij moeten doorgaan. We sturen kanker naar de maan!

Tranen vloeien, er wordt geknuffeld. Eén grote familie
Rillingen, angst, hoop, twijfel, kracht, uitputting en energie
Een glimlach waar zoveel pijn achter verschuilt
Gevoelens kruipen heel dicht bij mekaar.

Ik word er plots heel stil, er valt een stuk egoïsme weg.
Ik kijk naar omhoog, naar de maan die zich van z’n mooiste kant laat zien, naar al die sterren…
De gedachte aan vrienden en familie die ik verloor aan deze nietsontziende ziekte, komt me heel even uit de wereld halen. Ik zie beelden verschijnen van mensen die samen met mij op die muur hadden moeten staan.

 

Na de uitreiking worden we in de bloemetjes gezet. Ook Tine had nog een geweldige verrassing
Een zelfgeschreven keileuk nummer voor Loop naar de maan. Met deze muzikale noten wordt het officiële gedeelte afgerond.
Prof. dr. Yves Benoit, kinderoncoloog aan het UZ Gent komt me nog even bedanken voor het prachtige werk dat ik afleverde.
Terwijl de maan verder door de hemel slentert en er ontelbaar veel sterren zijn bijgekomen,
speelt de band op de achtergrond rustig verder. Er wordt nog wat gegeten en gedronken, vooraleer de meeste mensen huiswaarts keren. Moe en voldaan.
Ze kijken nog een laatste keer omhoog, wegdromend van die bijzonder mooie volle maan. Met een positieve ingesteldheid zoals gelukkige mensen dat wel vaker doen.

Het was een hartverwarmende avond, onevenaarbaar mooi.
Ik kan me niet inbeelden dat er vannacht ergens op aarde een mooiere plek was, waar je zoveel leuke, warmhartige mensen kon ontmoeten.

Een welgemeende dank aan Marina en Anja (van Komop). Zij maakten niet alleen van vandaag maar ook van heel de Loop naar de maan campagne een topevenement. Ik ben blij dat ik in hun team zat.
Het zijn 2 mensen die elke dag opnieuw hun gouden hart storten in het maken van campagnes voor het goede doel.
Ook aan alle andere vrijwilligers, die zich ongelooflijk hard inzetten voor die betere wereld.
Golazo, jullie hebben er iets prachtigs van gemaakt. Marc, bedankt dit kon.

We rijden richting Antwerpen met een bijzonder goed, warm intens gevoel.
Toeval of niet, bij onze thuiskomst leggen we de kinderen in bed en openen we een flesje wit, een Italiaanse Luna di Monte uit Toscanië. We klinken en kijken uit naar #Lndm2017

 

Dit volledig ter zijde…
Ondertussen zijn we goed op weg om de grootste loopclub van Vlaanderen te worden en mogen we tegen iedereen met de allerbeste bedoelingen zeggen dat ze naar de maan kunnen lopen.
We hebben met veel mensen samen, een fantastisch doel bereikt.
Een droom die werkelijkheid wordt.
Fantastisch dat we hiervoor helemaal kon rekenen op de steun van Saartje, Tine en Bart. “Grote” Mensen met een ongelooflijk groot zowaar, gigantisch gouden hart, mensen die zich al op velerlei vlakken inzetten voor een betere wereld. 3 Bv’s die warmte uitstralen tot ver buiten hun omgeving.
Af en toe moet je geluk nastreven, de juiste mensen ontmoeten, nieuwe paden durven oplopen en vooral blijven dromen, doorzetten, in jezelf geloven.
De krijtlijnen van loop naar de maan heb ik uitgetekend, toen het even stil was en de maan met een paar sterren door ons vensterraam gluurde. Het waren vooral die gemiste vrienden en familie die me inspireerden om dit buitenaards avontuur te schrijven.
Het heeft lang in de kast gelegen, tot ik Frank Deboosere een mail stuurde en het hele project daglicht zag. Ik heb steeds in dit fantastisch project geloofd.
Een win-win project waar alleen maar mensen beter van kunnen worden. Ik ben blij dat ik wat heb kunnen betekenen voor al deze mensen.

En verder…
Hoe ikzelf in het leven sta en de waarden die ik aan het leven hecht, zijn opgenomen in een gedichtenkalender, niet hoogstaand vaak met dubbele bodem – 366 rijmen die een stukje van mijn leven bundelen. Te vinden op www.dichtbijdestoof.be Doe even de moeite om tussen de lijnen te lezen.
Ik hoop ze ooit in boekvorm of een kalender te gieten. Ik zou het ook ontzettend leuk vinden als u mijn rijmplek op facebook zou liken (dichtbijdestoof) – als u ze kan appreciëren