Gedichten

Wereldmilieu dag – 5 juni.

Afval in berm en bos is een straatje zonder einde geworden.
Er is al veel gebeurd om het in te dijken, maar ook nog heel veel werk om het op te ruimen.

IMG_5439
Alle kleine beetjes helpen, dus ben ik sinds kort ook zelf op de vélo gesprongen en trap ik wekelijks wat “knooppunten” bij elkaar.
Meestal een km of 20, daarna kom ik volgeladen thuis.
Na een kwartiertje fietsen, loopt de afvalzak al over.
Het idee van Ruben Van Gucht, om sporten, afval rapen en zo de natuur proper te houden, inspireerde me.
We kunnen er allemaal een sport van maken!
Laat het ons maar de afvalrace noemen tot er een betere naam opduikt.
Ik dacht aan Spafvallen, Schoontrappen, schoonstrappen, … Er moet nog een goeie naam gevonden worden voor dit soort “zwerftochten”.

IMG_5440

Onvoorstelbaar hoeveel blikjes, sigarettenpeuken, papier, flesjes en vele andere vliegende objecten je in de natuur vindt.
Niemand die weet hoe ze er zijn gekomen en wanneer ze daar precies verdwijnen.
Niemand die er een hand naar uitsteekt of er woorden aan wil vuilmaken.
Die miljoenen achtergelaten peuken vechten 2 jaar tegen de natuur.
Wist u dat die blikjes, plastieken flesjes, … u en mij moeiteloos overleven – ze worden meer dan 200 jaar en 500 jaar oud in de natuur, dan beseft u ook wel hoeveel moeite onze bossen en bermen nodig hebben om deze te verwerken.
Voor glazen flessen heeft de natuur zelfs 1 miljoen jaar nodig.
Bron: http://wibnet.nl/natuur/zo-lang-duurt-de-afbraak-van-dingen-in-de-natuur

Voor mij betekent dat afvalrapen alleszins geen Waste of Time.
Ik hoop op termijn in elke gemeente, in elke stad een hoop Cleaning-mates te vinden, zodat natuur overzichtelijk blijft.
We moeten mensen overtuigen, sensibiliseren, dat ze niet alles aan de straatstenen kwijt kunnen!

IMG_5441

Doe mee aan de afvalrace.
Elke week 30 minuten Kcal verbranden. Afvallen met afval.
Neem mee wat je durft!
Fiets, loop en wandel de kilo’s eraf (1x voor jezelf en 1x voor de natuur)

Is het utopie om te denken dat we binnen een paar jaar tot de situatie komen waarbij burgers hun vuil niet meer op straat gooien en mensen vriendelijk tegen elkaar kunnen zeggen, dat ze hun afval moeten meenemen?

Ik heb hier nog heel wat afval-ideeën, laat maar iets horen als u natuurlijk wil vermageren.

©Steven Terlaeken – Solo Slim

Een boompje opzetten…over het bos

Door het bos de bomen niet meer zien…
We kijken te vaak naar het geheel en vergeten daardoor belangrijke details.
Onze stamboom heeft nochtans steeds heel goed voor ons gezorgd
Vers vermogen vestigt zich in de grondvesten van ons bestaan.
Goed wetende dat gewapend beton heel wat problemen creëert op termijn.

Boom1

Zij waren hier nochtans eerst, vergroeid met de aarde.
Lang vooraleer wij de industriële revolutie in huis brachten.
Hun wortels zorgen voor voedsel, voor warmte, voor vertrouwen, liefde, voor vruchten en voor leven.
Bomen breken met bladeren de kracht van de regen, ze houden de aarde vast.
Hoge bomen vangen veel wind, dat is in de natuur toch het geval.
Ze maken zuurstof, bieden woonruimte aan mens en dier.
Ze zorgen voor onder andere papier, medicijnen en weefsels
Bomen maken het klimaat zachter, zorgen voor schaduw en dempen geluid
Op wereldniveau bedekken bossen voorlopig nog 1/3 van het aardoppervlak, ze vormen een bescherming voor dichtbevolkte, diverse levensgemeenschappen en voorzien ontelbare soorten van voedsel, water en schuilplaats. Per jaar verdwijnen er echter 25 miljoen ha (cijfer 2020)

Maar hoelang gaat dat nog duren?

1,6 miljard mensen van de 8 miljard hangen van het bos af voor hun levensonderhoud.

10 miljoen mensen zijn rechtstreeks tewerkgesteld in bosbeheer of bosbehoud

Toch blijven we voor bijna 130.000 km² wegkappen per jaar. Begrijpen wie kan.

In Vlaanderen worden er oplossingen gezocht om de fameuze bos-kaart opnieuw in te kleuren omdat macht nu eenmaal graag z’n imperium uitbouwt. Men geeft graag opnieuw vorm en kapt tot alles overstroomt en problemen van de kaart worden geveegd.

Bossen pompen nochtans de zuurstof die we inademen in de lucht en absorberen de koolstofdioxide die we uitademen (of uitstoten), een levensbelangrijk gegeven. Een volwassen boom kan in één seizoen evenveel zuurstof produceren als 10 mensen op één jaar tijd inademen. Plankton is nog productiever, (het produceert de helft van de zuurstof op aarde), maar bossen zullen altijd een sleutelrol blijven spelen voor de aardbewoner.

Het bladerdak creëert een belangrijke oase van schaduw op de grond. Stadsbomen zorgen ervoor dat gebouwen koel blijven, zodat er minder nood is aan elektrische ventilatoren of airconditioners.
1 boom heeft bij warm weer een koelvermogen van 20-30 KW, dat komt overeen met 10 aircotoestellen.

Bomen hebben ook een andere manier om hitte te verslaan: CO₂ absorberen die voor klimaatopwarming zorgt. Planten hebben altijd een hoeveelheid CO₂ nodig voor fotosynthese, maar de lucht op aarde is nu zo vol met extra uitstoot dat bossen klimaatverandering bestrijden door gewoon te ademen.
CO₂ wordt opgeslagen in hout, bladeren en bodem, vaak eeuwenlang
Boomwortels zijn dan weer de bestrijding voor overstromingen, cruciale bondgenoten bij hevige regenval, vooral in laag gelegen gebieden zoals riviervlakten.
Ze helpen de bodem absorberen bij een stortvloed, ze verminderen het wegspoelen van de bodem en de schade aan eigendommen door de stroming te vertragen.

Bovenop overstromingscontrole, beschermt het tegenhouden van bodemerosie ook lager gelegen ecosystemen. Stormwater draagt nu meer en meer giftige chemische stoffen met zich mee, van benzine en gazon-meststoffen tot pesticiden en varkensmest, dat accumuleert in stroomgebieden en creëert uiteindelijk “dode zones” die laag zijn aan zuurstof.

Boom4

Bossen zijn gigantische sponzen, ze nemen afstromend water op eerder dan dat het door de bodem sijpelt. Water dat voorbij de wortels raakt, druppelt verder in de bodem, waardoor grondwatervoorraden opnieuw aangevuld worden, die zijn belangrijk voor drinkwater, sanitatie en irrigatie overal ter wereld.

Bos zorgt voor het perfecte ecosysteem.
Het huwelijk met landbouw heeft veel voordelen, zoals vleermuizen en zangvogels die insecten eten of uilen en vossen die zich met ratten voeden.
Gegroepeerde bomen treden dan weer op als windscherm, als buffer voor windgevoelige gewassen. En naast het beschermen van de planten, hebben bijen het gemakkelijker om hen te bevruchten bij minder wind.

Het wortelnetwerk van een bos stabiliseert gigantische hoeveelheden bodem, ze versterken de hele fundering van het ecosysteem tegen erosie door wind of water. Niet alleen doet ontbossing dat allemaal teniet, de daaropvolgende bodemerosie kan voor nieuwe, levensbedreigende problemen zorgen, zoals we wel vaker in het buitenland zien bij aardverschuivingen en zandstormen

Ze houden de bodem niet alleen op zijn plaats, ze kuisen ook bepaalde verontreinigende stoffen op te kuisen, door giftige stoffen ofwel op te slaan of hen te degraderen zodat ze minder gevaarlijk zijn.
Iedereen waardeert kamerplanten omdat ze de lucht zuiveren, maar laat ons de bomen a.u.b. niet vergeten. Ze zuiveren lucht op een veel grotere schaal, niet alleen CO₂.


Bomen vangen en verwerken een grote variatie aan verontreinigende stoffen in de lucht, waaronder koolstofmonoxide, zwaveldioxide en stikstofdioxide
Het bos in tevens een populaire natuurlijke geluidsmuur zijn, een paar goed geplaatste bomen kunnen geluid beperkten met 5 tot 10 dB, of ongeveer 50% van wat waargenomen wordt door het menselijke oor
Bomen zorgen niet alleen voor fruit, noten, zaden en sap, maar zorgen ook voor weelde op de grond, van eetbare paddenstoelen, bessen en kevers tot groter grut als herten, kalkoenen, konijnen en vissen
Bossen zorgen voor een schat aan natuurlijke medicijnen. Het astma medicijn theofylline komt van cacaobomen, bv, terwijl een mengsel van oostelijke rode cedernaalden blijkt te werken tegen de ziekenhuisbacterie MRSA, een infectie die resistent is tegen veel antibiotica. Ongeveer 70% van gekende planten die kanker bestrijden zijn alleen terug te vinden in regenwouden

Boom Edegem

Natuurschoon, de kleine dingen, het minst tastbare voordeel dat bos ons biedt. De abstracte combinatie van schaduw, groen, activiteit geeft rust aan de mens en levert op termijn alleen maar voordelen op. Dé reden om oude bossen te appreciëren en te beschermen voor toekomstige generaties
Bossen knopen alle leven aan elkaar.
Helaas zien veel te weinig mensen dit als een hefboom.
Als je de vervuiling in bossen ziet, dan zie je meteen ook dat er in veel gevallen weinig respect is voor natuur.

Naast al hun specifieke ecologische voordelen, hebben ze eeuwen geregeerd als de meest succesvolle omgeving voor het leven op land. Onze soort kan wellicht niet zonder hen, maar het is aan ons om te verzekeren dat we het nooit moeten proberen. Hoe meer we van bossen genieten en ze begrijpen, hoe onwaarschijnlijker het wordt dat we ze willen missen omwille van de bomen die erin staan

DSC_1242

Vlamingen leven vaak met een baksteen in hun maag, en beseffen te weinig dat beton niet in de aarde verteert. Ik hoop dat we dit op een dag samen beseffen.

En…hopelijk blijft de boom niet liggen waar hij gevallen is… en worden er eindelijk eens bomen ingekleurd, zodat die boskaart groener wordt en onze levenskwaliteit verbeterd. De natuur beweegt ons allemaal.

De Ronde van Vlaanderen

De koers rijdt opnieuw België binnen, dwars door Vlaanderen, fietsland van weleer, waar in de afgelopen 100 jaar al heel wat prijzen bij elkaar werden gereden
Op ’n zucht van de hel van het Noorden.
Maar zijn we tegenwoordig wel goed bezig ?
Elke dag staat er wel ergens iemand met een lekke band.
We fietsen niet altijd de juiste kant op.
Waarom worden er zoveel onwezenlijke beslissingen genomen, dagelijks voorbeelden genoeg in de pers. Mensen opgejaagd, we rijden als zotten door de straten, …hoe lang nog ?

Het huidige parcours is niet goed uitgestippeld.
Verkeerde sponsors, gepeupel opgejaagd. Iedereen wil dat podium op.

De laatste jaren draait het vierkant, wordt er te vaak in de wielen gereden.
Hoofdstad Brussel, platgereden door de grote Europese Unie
Een gemeenschap die stilaan uit elkaar bolt, enkel oog voor kermiskoersen, gebekvecht over wie de leiderstrui mag dragen.
Niemand die wil toegeven dat de staat van de straat erbarmelijk is, vol oneffenheden en dringend gerepareerd moet worden.
Macht deelt prijzen uit, maar de beloofde eindmeet wordt zelden bereikt.

Er loopt heel wat spaak. Sommige politici jagen ons het zadel in
Iedereen moet volgen, elke dag wordt een versnelling hoger geschakeld,
geen tijd meer voor ‘n knabbel onderweg, geen tijd meer om wat vitaminen op te nemen,

Politiek bepaalt het parcours, peloton zoekt aangename weg om in ‘t wiel te blijven zitten
Enkelingen spurten naar een prijs maar die wordt later weer ontgenomen.
Anderen een lekke band, ontploft en uitgeput.
De groep draait rond, niets dan volgers, publiek schreeuwt langs de weg.
Honderden vlaggen, van Vlaanderen zoals op al die andere Europese koersen
Kleurrijke truien die vechten tegen vergrijzing.

Snelwegen worden de grootste fotogalerij, kilometers heffing – voor vrachtwagens, maar hoe lang blijft de rest nog uit? Word je binnenkort getaxeerd als je even door de straten fietst of loopt. Mogen we nog buiten?
Elke dag worden nieuwe belastingen uitgevonden – iedereen een scheve rug, de pensioenleeftijd wordt bij geschroefd
Geen trampolines meer, gedaan met springen voor ‘t plezier
Het bos wordt weggenomen, er komen stenen in de plaats.

Langs de baan liggen duizenden drinkbussen, onverantwoord achtergelaten.
Die sprint om groen duurt veel te lang.
Onze afvalberg brengt op dit moment de grootste rode bollen op.

De reclame-karavaan passeert.
Iedereen met gadgets overladen, met suikervarkens gebombardeerd.
Onvergetelijke beloftes, felle kleuren, alles rozengeur en maneschijn.
Lachende gezichten, volksvermaak. Urenlang aandacht voor de meute.

De koersdirectie zwaait met ‘t vaandel, eerste renners komen eraan.
Daarna passeren echte helden.
Een paar seconden en ze rijden in de verte al die laatste heuvel over…
De gele leider triomfeert.
Op weg naar ’n nieuwe bestemming, tot topsport niet meer betaald.
Elke dag een coureur die de groep verlaat, eentje die de meet niet meer ziet,
neergevallen in de schaduw van de rode vod.
Door de bezemwagen bijeen gekeerd, …met z’n leven betaald.

Ik hoop dat er bij die sportdirecteurs op een dag een belletje gaat rinkelen.
Dat er wat wordt afgeremd, links en rechts wordt gekeken hoe we elkaar kunnen aanvullen.
Fouten toegeven, ook al zijn ze niet populair, menselijk blijven.
Opnieuw veilig koers zetten, uitkijken naar de rit van morgen.
We moeten de schakels van de ketting durven te ontleden, één voor één, af en toe eens smeren.
Het kader behouden, aerodynamisch, comfortabel zonder al te veel chichi.
Gelijkheid tussen man en vrouw

Waar zijn we mee bezig? Hoe moeten we verder? Met welke ploegmaats, in welk team? Horen waar het piept, vaststellen waar het niet meer gesmeerd loopt.
In zo’n koers zitten toch ook altijd zoveel wagens, zijn die echt nodig in het beleid?
En dan nog die tribunes vol gesponsorde toeschouwers
Rijden we elkaar daar al niet kapot? Moet alles zoveel kosten?
Meer neutrale wagens, meer stem van het volk!
Laat dat kort door de bocht gaan toch achterwegen, weer een valpartij

We moeten blijven hopen, samen naar die eindmeet, vooruit kijken naar morgen, maar ook even achteruit naar ploegmaats die achterop zijn geraakt. Steunen.
Geen koers staken, geen dingen kapotmaken langs de kant van de weg.
Samen de juiste richting in trappen, durven beslissingen nemen en/of weerleggen
Het voetvolk betrekken, zonder al te veel beloftes.
Communiceren, elkaar begrijpen, compromissen, geen politieke spelletjes
Haalbare koersen organiseren.
Samen over het wegdek fietsen, comfortabel voor de renners.
Meer doen met ideeën die vanuit het peloton worden aangereikt.

We mogen de pedalen niet verliezen… anders komen we geen meter vooruit.
Laat ons de juiste koers uitstippelen.

Tournée collegiale

Tournée Minerale.
Als ik zo om me heen kijk, dan wordt het dé actie van februari 2017. Met de stroming mee en niet zomaar een storm in een glas water. Een actie die boven water kwam dankzij heel wat persaandacht. Het wordt zowaar de grootste BOB-campagne van 2017.
We zijn ondertussen meer dan halfweg en voor veel mensen is geen water te diep.

waterdruppel1

Nu we toch zo goed bezig zijn, stel ik voor om in mei een nieuwe actie te lanceren.
De Tournée Collégiale.
Aandacht voor het thema mens in bedrijf.
Opnieuw collegiaal worden, menselijk, elkaar begrijpen, elkaar steunen, aandacht voor elkaar, luisteren, bezinnen over waarmee we bezig zijn, stilstaan net voor we weer een sprintje willen gaan trekken, elkaar liefhebben, er zijn voor elkaar, elkaar helpen, steunen en nog zoveel andere mooie dingen.
Een actie waar managers, eens een maand naar hun medewerkers luisteren, bezig zijn met elkaar, elkaar begrijpen.
Een actie waar geven en nemen centraal staat, waar mensen zonder al te veel problemen gas kunnen terugnemen voordat de pot overkookt, hier en nu.
Menselijke beslissingen kunnen veel leed besparen.
We moeten opnieuw voor elkaar opkomen i.p.v. elkaar in het gezicht te spugen. Iedereen zit tegenwoordig op het einde van zijn/haar kunnen. De druk wordt te groot. Leiders hebben vaak te kortzichtige principes. En het gaat niet alleen over de werkdruk maar ook over macht, aandacht en politieke spelletjes die worden gespeeld.
Het gaat over menselijkheid. Over geven en nemen. Over loyaliteit, over collegialiteit, over een goeie managing, over verantwoordelijkheden, flexibiliteit.

DSCN4509

De job, de manager vraagt elke dag meer van z’n mensen. Het gepeupel volgt tot ze een mes in de rug krijgen. En dan sta je 1 keer recht, misschien nog een tweede keer, maar de derde keer val je in een bloederige brij op de grond, terwijl de pure sang die je in de onderneming hebt gestoken, zachtjes wegvloeit in het afgeleefd tapijt.
Er worden dagelijks veel mensen misbruikt, maar niemand durft te spreken uit vrees de job die ze graag doen te verliezen.

vriendschap-tusseneekhoorn-en-kuiken

Enfin,… die Tournée Collegiale
Ik stel voor om ook hier na een maand eens te evalueren. Hoe zouden mensen zijn geworden, na 1 maand intercollegiaal te leven met elkaar?
Welke veranderingen doen zich voor?
Hoe positief is geven en nemen geworden?
Ik hoop dat dit ook ooit wordt uitgezocht.
In deze actie zit een pak menselijk potentieel en een veel plezantere job invulling.
Op weg naar teamspirit, positivisme energie en … opnieuw gelach en geglimlach
We hebben veel ingeleverd de laatste jaren, maar eigenlijk nooit iets terug gehad.

Braveheart…

…of het verhaal over het moedig, tikkend hart van vrijheidsstrijder William Wallace.
Een film uit 1995 die je absoluut gezien moet hebben, vooraleer je opnieuw door de aarde wordt opgenomen.
Niet alleen bijzonder voor z’n mooie muziek, het prachtige landschap, maar ook voor z’n romantiek, en heel het leven dat zich achter de beelden verschuilt.
Als iedereen dat klein beetje geloof, die innerlijke kracht, dat vlammetje in zich had om z’n eigen wereld te veranderen, dan stonden we samen al een heel stuk verder.
Braveheart-1

Wallace komt op voor zijn volk en verkiest vrijheid, boven materiele hebzucht, verkiest mens boven onmens, een duik in het ongewisse boven gewoontes,…
Een groot voorbeeld voor de mensheid. Geef dat verdreven stukje Robin Hood en Lady Di meer ruimte in 2017! Freeeeeeeeedom hoor ik nog elke dag door de straten galmen.

Braveheart-2

Symboliek gaat al eeuwen mee. Wat er zich in de 13de eeuw in Engeland en Schotland afspeelde, is ondertussen over de hele wereld verspreid. Gelijkenissen zijn treffend, geprojecteerd in de geest van deze tijd.
De straffen zijn vaak menselijker geworden maar de belastingen zijn gebleven.
Ook vandaag nog worden er massa’s taksen geïnd en sommige daarvan zijn onaanvaardbaar.
Om maar een klein voorbeeld te geven: in 2016 alleen al inde de Vlaamse overheid 15,8 miljoen aan erfenissen. Geld dat door overledenen aan goede doelen werd geschonken, een beetje absurd dat de staat daar ook nog zijn part moet van krijgen. Geld dat ten dode staat opgeschreven.

Burgers moeten net aangemoedigd worden om aan mooie vooruitzichten te schenken, zonder daarop belast te moeten worden.
Door goeie doelen te verrijken, geef je warmte aan je bevolking, geef je andere mensen kans op een leven. Helaas komen deze cadeaus opnieuw in handen van macht en worden ze verkeerd verdeeld, zo is het altijd al geweest, maar moet het zo blijven?

Elke maand vindt men nieuwe belastingen uit, komen er meer regeltjes en wetten, we zien tussen het bos de bomen niet meer, toch blijft de overheid uitvinden.
Het wetboek wordt dikker en machtiger. Geen enkele inwoner die nog precies weet wat mag en niet mag.
Iedereen zit tussen de lijnen gewrongen, een hellange file, het wordt daar smaller en smaller, elke dag een beetje meer claustrofobie, angst, stress, de ziekte van deze tijd
We verliezen onze vrijheid, vastgeketend aan regels en wetten die we zelf lieten optekenen door al die verschillende regeringen.
En “de staat” geraakt er maar niet aan uit …elk jaar opnieuw komen er nieuw tools omdat er gaten zijn.
Weet u hoeveel ministers en staatssecretarissen we hiervoor ondertussen betalen?
Federale regering: 14 ministers + 4 staatssecretarissen
Waalse gewestregering: 8 ministers
Franse gemeenschapsregering: 7 ministers
Vlaamse regering: 9 ministers
Brusselse gewestregering: 5 ministers + 3 staatssecretarissen
Duitstalige gemeenschapsregering: 4 ministers
Het college van de Vlaamse-Franse en gemeenschappelijke gemeenschapscommissie met 14 mensen
Daarnaast heb je nog provinciale en gemeentelijke leiders en last but not least: De Europese gemeenschap. Dit alles in ons kleine Belgenland.
We weten waarvoor we werken…

Braveheart-3

Ook in de tijd van William Wallace hadden machtshebbers de touwen stevig in handen.
Er is dus op al die eeuwen weinig veranderd. Het voetvolk betaalt.
Los van al die taksen zijn we als individu ook de natuur aan het slopen.
Veel bomen zijn verdwenen, beton is in de plaats gekomen.
Elke dag leren we wat bij, om dingen beter en efficiënter aan te pakken, om nog sneller te gaan.
We zijn vooral bezig geweest met onszelf.
Meer en meer mensen die macht verkiezen boven de onbetaalbare charme die vrijheid met zich meebrengt.

Braveheart-4

Elke dag vraag ik me af of dit niet anders kan…

Moeten we niet allemaal terug een beetje Wallace worden?
Wat werk inleveren en vrijheid (her) uitvinden?
Onze waarden veranderen. Onze tijd herverdelen.
Vervuiling stoppen en opnieuw de natuur en onszelf gaan eerbiedigen?
Van kleine dingen gaan houden, vrolijk worden en eens glimlachen naar elkaar.
Liefhebben. Elkaar helpen, waar nodig.

In 2017 moeten we daar absoluut een punt van maken !