Nevel verspreidt geheimzinnige dampen
Eentonig grijs lijkt zich vast te klampen
Golvende massa, de eerste straal ontwaakt
Even onverklaarbaar is haar weg vrijgemaakt
Nauwelijks hoorbaar, in vrede gegaan
Eerlijke stilte zachtjes opgestaan
Nacht gaat slapen, een zonnig dagje lang
Tijd brengt redding, ‘k hoor stappen in de gang
Wereld ontwaakt, een ochtend vol lentegeluiden
Impressionante verplaatsing naar het zuiden
Noorden koud gelaten, geen donkere kleuren
Troosteloos stil, onverenigbare geuren
Iedereen blij als de mist  is verdwenen
Geen onzekerheid, een goed gevoel in de benen

Duidelijkheid, woord waar mensen naar verlangen
Richting, wegwijzers die blijven hangen
In het licht blijven lopen, altijd verder gaan
Eindeloos naar voren staren, niet te veel stille staan

Zeebries, haren wapperen in de wind
Eb en vloed, al eeuwen met elkaar bevriend
Vrijheid, huppelend in het voorjaarszand
Exclusieve vliegers, hier en daar een sturende hand
Naakte oppervlakte, veel bezoekers aangekleed
Eindeloosheid verdwijnt, voorbijlopende atleet
Neergezette flatgebouwen, duizenden op een rij
Toeristen knus bij elkaar, netjes zij aan zij
Wandelen en staren naar het ritme van de zee
Indrukwekkende schepen varen met de einder mee.
Natuur overspoelt aangemeerde schelpen op ’t strand
Toegekomen krabben veroveren het land
In de verte zakt de zon zeem-zachtjes in het water
Geheimzinnig, tot ze wederkeert 8 uurtjes later

Dagje lente, ontspannen en uitgewaaid
Roodgekleurde wolken over de horizon uitgezaaid
In de duinen kan je rustig verder dromen
Een nacht vol sterren, het donker vrijgekomen