Veelzeggend, als stilte met jou begint te praten
In nissen van je bestaan kruipt, zich nestelt in de gaten
Jammerend en onhoorbaar, veel erger dan gefluister
Futloos vluchten, realiteit verstopt zich in het duister
Tekortkomingen, geen spraakwaterval om in te duiken
Interesses onbereikbaar, alles langzaam opgebruiken
Eervolle uitleg zoeken, alleen nog ronddolende vragen
Nooddeuren vergrendeld, je kan niets meer verdragen

Explosie diep van binnen, de puinhoop brokkelt uiteen
Essentiële fundamenten weergaloos geraakt, zacht geween
Nuchter uitkijken naar toekomst, “waar kan ik nu nog heen…”

Drop liefdeswortels diep in de grond rondom jou
Eer ze met zonlicht, bescherm ze tegen de kou
Redt groen van het onkruid dat zich komt moeien
Trek op aan de stengels, voor ze vergroeien
In elke tuin staan bloemen tussen ’t sierlijke gras
Een pallet vol kleuren, een bijzonder struikgewas
Narcis, rozen, fel ruikend klokje in mei

Elementaire zekerheid, bloemen maken ons blij
Enthousiasme alom, het leven in een bouquet
Natuur heeft overal z’n schoonheid afgezet

Tussen hemel en aarde, die onzichtbaar blazende kracht
Waaiend toont hij zijn kunde, verspreidt hij zijn macht
Al voor ons bestaan, zucht hij in een kring om ons heen
Agressief ontluchten, knagend aan steen en been
Luidruchtig joelend, tiran met een wereld vol streken
Favoriet van de wolken, van vogels, van bomen en beken

Een vriend van kleine dingen, steeds klaar om te spelen
Eenzaam in de sociale stroming, dagelijks aarde strelen
Noord, Zuid, Oost of West, alles  luchtig verdelen.