Gedichten
Beeldschoon
Dagelijks passeren beelden in onze gedachten
Eens wild en sierlijk, dan weer zware vrachten
Ruige praat, grijze cellen in een kleurrijk patroon
Trotsheid tonen, de kracht van fantasie tentoon
In een rode draad verweven, rond blijven draaien
Een koord zonder einde, laat ze maar uitwaaien
Nieuw, erg opgewonden blijven zweven
Verzamel, laat al die mooie dingen leven
In de schedeldoos wordt meer getolereerd
Een lichte botsing, dat klein beetje bezeerd
Rakelings vliegen, tot rust wederkeert.
Avonturentocht
Trek er eindelijk op uit en geniet
Weg uit een wereld vol verdriet
Adem, inhaleer vers aangevoerde lucht
Angsten overwinnen, niet meer op de vlucht
Leef, kijk naar hoe nieuwe wegen kruisen
Fonteinen die helder water laten bruisen
Verras jezelf met uitzinnig veel kleine dingen
Inspiratie zal de geschiedenis verdringen
Een paar deuren sluiten eens en voorgoed
Rusten, ontdekken wat toekomst voor je doet
Rustig
Elke dag een klein beetje ouder
Leerrijk proces, vanbinnen wat kouder
Foto’s die verbleken aan de muur
Vechten tegen de aftellende natuur
Ineens in zichzelf beginnen praten
Een beetje donker, tijd vult lege gaten
Rustig vertrekken, leven in vrede verlaten
Ruimte
Tong die zachtjes het lichaam streelt
Intiem overleg dat zichzelf verdeelt
Emoties overbrengen, liefde bevrijden
Nieuwe plekken ontdekken, verleiden
Vurig vertellen in pure lichaamstaal
In beelden verzinken, een liefdesverhaal
Eventjes boven de machtige wereld zweven
Rust gevonden, voor eeuwig verder leven
Nooit
Nooit meer alleen, de droom van velen
Een gezellig huis, veel liefde delen
Geen dag meer praten tegen de muren
Een etmaal dat eeuwen lang kan duren
Nooit meer samen, de droom van velen
Verdreven, geen zin meer om te spelen
Ineens het licht uit, niet meer houden van elkaar
Een gesprek wordt plots bijzonder zwaar
Raar dat mensenleven, soms zelfs heel bizar