Tijd tikt weg, het leven loopt voorbij
Ingeademde lucht, een zuchtje langszij
Elke generatie verlangt naar veel meer
Nokvolle agenda’s,  die enge levenssfeer

Toekomst ondermijnd, bomvolle dagen
Weinig verzet, veel onopgeloste vragen
Eigenzinnigheid troef, te weinig rondgekeken
Economie op volle toeren, de ziel bezweken

Niet omschreven, geen zwart, noch wit
Esthetisch verantwoord, een onzekere rit
Grijs bewandelt wegen tussen ja en neen
Even aarzelen, met twee gaan of alleen
Nooit kleur bekennen, geen hechte vaste keus

Twijfelen tussen dwerg of groot-geworden reus
Wantrouwen, tegelijk licht en donker verkiezen
Eindeloos dolen, niet winnen of verliezen
Ergens aankomen, smelten noch bevriezen

Achtergelaten, nauwelijks nog adem hoorbaar
Catastrofaal, de groene bladeren in groot gevaar
Houterig, gekraakt naast z’n vrienden in het woud
Tegen wind aan ’t vechten, laatste hoop op behoudt

Tenen tasten hoopvol naar vruchtbare grond
Woekerend in smerige aarde, het water in de mond
Eindelijk lichtinval, dwars doorheen verdorde takken
Eerherstel, groeien zodat leven stilaan kan herpakken

Zalig. Wandelen in het licht van volle maan
Een dropping door ’t veld, het bos, over de baan
Vertrouwen in elkaar, samen een terugweg vinden
Eenstemmigheid in de groep, meters verslinden
Nooit gezucht, geen gezeur, discussie over ’t pad

Traag maar zeker verder stappen, toch wat afgemat
Wikken en wegen, stevig marcheren, iedereen blij
Eindmeet in zicht, het beoogde doel komt dichterbij
Een felbegeerde overwinning, emoties komen vrij.