Gedichten
Waterkant
Aan de begroeide waterkant lijkt niets te bewegen
Charmante planten, andere kijken wat verlegen
Hoopvolle wereld in een onaangeroerd gebied.
Territorium met rovers, herbivoren in het riet
Verrassend veel ogen, tot de mens binnenstapte
In vrede levend, tot macht het geheel verkapte
Jungle, ontelbare gezichten kijkend naar de zon
Fascinerend, op de plaats waar ’t leven ooit begon
Aandenken
Zalig dat af en toe iemand aan je denkt
Een echo die jou wat aandacht schenkt
Vriendschap, adrenaline en ’t bloed versnelt
Een goed gevoel, die spring in het veld
Nobel en attent, vrij genieten van elkaar
Vragen en antwoorden, een veel belovend paar
Iemand dichtbij, ook al staat die mijlen ver
Je zon aan de hemel, een schitterende ster
Fluisterend, vurig als zwavel op een droge lucifer
Nachtspel
Zodra de nacht z’n donkere tinten verspreid
Een pak onbekende sterren naar de hemel leidt
Staat de maan te staren stilzwijgend, licht bedeesd
Ver van hier, op z’n grote podium, een lichtjesfeest
Intiem schouwspel, de planetaire zwaartekracht
Jaarkaarten vol getekend, nieuwe scènes verwacht
Fantasie, een nieuwe vertoning elke nacht.
Geduld
Verspreidt met de wind, zaad uit onze gedachten
In dezelfde richting vliegen, weinig van verwachten
Jachtig paradijs, waarin gelatenheid de sleutel heeft
Flirtend met verbeelding die naar perfectie streeft
Veel grote plannen bedolven onder puin van ongeduld
Idealen die verder ontplooien, de toekomst ingevuld
Jaag niet op vlinders, laat ze rustig verder kriebelen
Fladderend in het veld, op mooie bloemen wiebelen.
Samenleving
Verdraagzaamheid, leven met elkaar
Idealen opzij schuiven, een mooi gebaar
Eigenzinnigheid het gezicht toekeren
Rust uitstralen en meningen accepteren
Vrijheid gunnen, het volste vertrouwen
Iemand aanvaarden en verder bouwen
Jaloezie, algeheel de mond toe snoeren
Fakkel doorgeven, helder licht vervoeren