Gedichten
Geïsoleerd
T is stil op het dak van de wereld, dicht bij de zon
Wit besneeuwd, ver van drukte, ver van beton
In dit landschap kan je stress even de rug toedraaien
Neemt iedereen ontspanning, kom je om uit te waaien
T is mooi op het dak van de wereld, dicht bij de wolken
Ijzig koud, rust vertelt, niemand wordt hier uitgemolken
Gras bedekt, duizenden vlokken in ’t witte maanlicht
T is romantisch op dit dak, wat een uitgestrekt zicht
Waanzinnige berglucht, alle dagen dromen verfijnen
Een kleine teug, lachende beelden zien verschijnen
Eindeloos nagenieten, in de stilte verdwijnen.
In de verf zetten
Natuur verspreidt z’n zaden over ’t vlakke land
Elke dag geeft het z’n mooiste dingen uit de hand
Genieten helpt om de uren helemaal op te fleuren
Een vrolijke verfstok die ’t blauwe doek in komt kleuren
Netwerk van strepen, met een welgemeende glimlach
Trots geportretteerd op deze bijzonder mooie dag
In eenvoud geloven, naar schone beelden verlangen
Even bijschilderen, zodat karakters blijven hangen
Netjes gepositioneerd, door de wereld-lens bekeken
Tegen het netvlies geduwd en toch niet bezweken
Waggelend beekje, landschap in tweeën verdeeld
Een beetje wind in de bomen, bladeren gestreeld
Eindeloze pracht en praal, de wereld gepenseeld
Over leven
Als het leven stil staat en zichzelf wil verlaten
Cellen sloopt, geen zin meer heeft om te praten
Haasten mensen zich weg om erger te voorkomen
Tastend in ’t donker naar kapot geslagen dromen
Tegelijk al die mooie herinneringen laten gaan
Ingedommeld, graag willen stoppen met bestaan
En niemand die weet hoe ons lot wordt geregeld
Neergezet op de aarde, tot de dood ons verzegeld
Toekomst loopt ineens weg, gedaan met profiteren
Wegtikkende klok, moet zich op ’t leven concentreren
Eindeloos in blijven geloven, steeds op naar dat doel
Elke dag een beetje sterven met een positief gevoel
Babyboom
Zorgeloos op de wereld, uit een lichaam geboren
Eindeloos genieten, geen druppel gaat verloren
Veilig bij je ouders, zij zullen je begeleiden
Een lastig parcours, het moeilijkste mijden
Nieuwsgierige blik, ze zien hoe fragiel jij beweegt
Terughoudendheid meteen van tafel geveegd
Invallend licht, je oogjes vallen nog heel vaak dicht
Een geluid in de stilte, blijheid, lachend gezicht
Nooit maak jij je zorgen in dat perfect bestaan
Tot in de kinderjaren kan je spelen, altijd voldaan
Wellicht dagelijks wat nieuws te ontdekken
Emotionele mensen, geregeld nieuwe plekken
Evenwicht zoeken tot het leven kan vertrekken.
Kleinigheid
Zalig, die kleine dingen in stilte om ons heen
Een vogel zingt, boom in ’t bos, mos in ’t veen
Sterk is de kracht die geeft zonder te nemen
Tevreden zijn, uitweg voor al onze problemen
Industriële wereld, lawaai is heerser van het rijk
Elke leegte gevuld met hebberig veel slijk
Niemand die nog losloopt, door iedereen gezien
Tientallen camera’s in een welgekozen stramien
We vluchten de natuur in, willen ruiken en voelen
Eenzaam door ’t bos lopen, werkdruk wegspoelen
Ervandoor, we willen onopvallend verder woelen