Gedichten
Vijf voor twaalf
Vijf voor twaalf, alles wordt stil
Ingekrompen ozonlaag, buiten veel te kil
Jagend gat dat alsmaar breder wordt
Fijngemalen deeltjes, leven ingestort
Echo’s schreeuwen naar definitieve stop
Niemand die omkijkt, van regen in de drop
Tijd tikt weg, iedereen blijft blind
Woorden verdwijnen in woeste Noorderwind
Immense filter neigt roemloos te verdwijnen
Norse bevingen, onze kansen verkleinen
Tochtgaten, enkel creatie van giftig stof
Iedereen is schuldig, velen doen alsof
Geloven in nieuwe kansen, aarde verluchten
Trek aan de alarmbel, blijf niet ontvluchten
Weg met dat egoïsme, adem de natuur
Eer wat nog rest, vorm nieuw zelfbestuur
Elke tel is belangrijk in dit laatste uur
Watertanden
Verdrinken, de bodem niet meer voelen
In golvend water zinken en onderkoelen
Enorme tegenstroom, niet ver meer geraken
Roeien omdat je geen zin hebt om te kraken
Elke poging mislukt, een kletsnatte koffer
Nergens nog wegwijzers, weer ’n opdoffer
Tal van boeien, veel te ver van hier
Wankel op het water, weinig speelplezier
Irrigatie, op weg naar een vruchtbaar land
Nieuwigheden ontdekken aan de overkant
Telkens zon weerspiegelt en verbeelding werkt
Is er immense ontlading, het innerlijke versterkt
Geven en nemen, geloven in de hoop
Teugje verse adem happen, energieke toeloop
Water, zo onmisbaar, op naar nieuw leven
Eens stroming gevonden, dan jezelf geven
Eenvoudig balanceren, op golven blijven kleven
Stappenplan
Doorstappen, ver weg van hier
Rust en stilte, enkel wandelplezier
In ’t mooie landschap verdwalen
Eenvoudig opwarmen aan zonnestralen
Eenzaam bezig in je gedachten
Nergens aan denken, niks verwachten
Tussen graanhalmen verdoofd
Wind blaast beelden uit je hoofd
Identiteit zoeken, lieve levensinhoud
Nergens hoor je echo’s, diep in het woud
Tijd om te rijpen, een nieuwe vrucht
Idyllische plekjes, fel blauwe lucht
Grote wolken, je bent helemaal vrij
Traag marcheren, zalige verwennerij
Weg naar nieuwe uitdagingen
Enkele richting, kort bij kleine dingen
Eigen ideeën krijgen kans om te ontspringen
Talenten
Talenten zijn bijdragen die het uitmuntend doen
Waardevolle tools zonder hebberig veel poen
Enthousiast genieten, aanvaarding van het leven
Een eigen richting invaren, over je grenzen zweven
Eerbiedig genieten, je wildste dromen uitbouwen
Negeer emoties zodat je brein kan vertrouwen
Timmer aan bekwaamheid, jezelf ontdekken
Weerbaar op zoek naar waarden en vertrekken
Iedereen heeft unieke kansen meegekregen
Niet alles ontplooit, niet alles kan vlot bewegen
Talentenjacht is boeiend, je leert elke dag meer
Inspanningen, verdergaan naar de volgende keer
Geniet van je adrenaline, raak opgewekt en blij
Toppers brengen meerwaarde, plots staan ze dichtbij
Wegen en ruimte creëren om grenzen te verplaatsen
Een wereld op glad ijs, terwijl jij leert schaatsen
En dan komt de tijd dat talenten weerkaatsen
Savanne
Equator, de hete savanne krioelt van ’t leven
Enorme dorheid, kadaver door gieren omgeven
Na hevige droogte volgt onweer, wolken geladen
Eindelijk begint het te regenen, de beesten baden
Natuur op z’n mooist, bliksemsnelle schichten
Terug voldoende water, heerlijke vooruitzichten
Wilde nachten, vluchten voor scherpe tanden
In de val gelokt, tussen roofdieren belanden
Nergens nog veilig, laat het hoge groen komen
Tussen veilige struiken, met vruchten aan bomen
In deze tijd werpen ouders hun jongen in de strijd
Goed verstopt in ’t groen, soms helemaal de weg kwijt
T is niet gemakkelijk om te overleven, de sterkste wint
Wakend over de kudde, door de groep bemind
Expeditie naar water en velen halen het helaas niet
Elk jaar opnieuw zoeken, elk jaar opnieuw veel verdriet.