Gedichten
Weggelegd
Zachtjes ogen sluiten
Even weg uit de drukte buiten
Stilte in het achterhoofd
Energie komt en beloofd
Nooit geziene vrijheid
Traag tikkende tijd
Wazige beelden, onbezonnen
Inwendige mens herbronnen
Nergens grenzen te bespeuren
Toekomst begint op te fleuren
In het donker zie je ’t meeste licht
Grijze schimmen, een lachend gezicht
Verrassingen blijven kleven
Iris en haar vrolijk gevuld leven
Even de ogen sluiten
Rust, op de weg daarbuiten
Kindvriendelijk
Vrij als een kind, groeien zonder zorgen
In vacuüm getrokken, ouders denken aan morgen
Jaren vliegen met vallen en opstaan voorbij
Fantaseren over toekomst, elke dag een schone lei
Erfelijkheid schenkt jeugdige dromen comfort
Nergens iets in de weg, geen puinhoop, geen stort
Telkens verschijnt moed, prikkels geven ons les
Weg van de alledaagse drukte, geen volwassen stress
Irrigatie zodat leerstof door onze hersens vloeit
Nooit gedacht dat school zo zou hebben geboeid
Trots de ouders bedanken, hoort er niet meer bij
In de ban van zichzelf, vrijgevochten en blij
Geen enkele opvoeding is hetzelfde, we verbijten de pijn
Verleden laat lijden, de toekomst te klein
Imponeer en kinderen geven hun grootste geheimen bloot
Eerlijke communicatie is belangrijk, wees geen despoot
Respecteer, en ze worden blij, ze worden groot
Weg-gestopt
Vrij, geen lichaam meer om me heen
In de buurt gebleven, net als iedereen
Eeuwig reizen, altijd dicht bij jou
Rust gevonden, ‘k laat je nooit meer in de kou
Energie is zachtjes uit mijn lijf gelopen
Niet treuren, blijf positief verder hopen
Terugdenken, samen aan mooie momenten
Wondervol staren naar leuke fragmenten
In je hart blijf ik leven, ik ben enkel uit zicht
Niet treuren, vertrouw, leef toekomstgericht
Triestige blik, laat jezelf niet te lang hangen
In dit bestaan kan niemand je vervangen
Ga door, geniet, blijf niet op me wachten
Verder leven, ik zit eeuwig in je gedachten
Ik blijf bij jou, waarom zou ik ooit gaan
Eenvoudig dichtbij, ontastbaar voortaan
Relativeer, we blijven elkaar wel verstaan !
Bermbegroeiing
Drassige berm, sierlijke bloemen in het wild
Razende wereld, niemand die wat verstilt
Iedereen rijdt door, wie ziet ze nog staan?
Een drukke baan en wij maar verder doorgaan
Een vierkante meter, zoveel moois dat bloeit
Naamloos, onverschillig vastgegroeid
Triestig vuil, onvrijwillig veel stof vergaard
Wegen verzuurd, vol onkruid verklaard.
Immens veel schadelijke gassen in de lucht
Neergestreken, voor altijd op de vlucht
Transport raast voorbij, de blaadjes afgestaan
Ineens rubberzwart, het laatste licht uitgegaan
Gras biedt bescherming tegen het groot geschut
Vele straatgroeiers onmachtig, nooit opgetut
In de goot, tussen het menselijke afval verder leven
Erbarmelijke toestand, ze waren liever thuisgebleven
Radeloos in de berm, maar het hoofd opgeheven
Troeven
Troeven, de mooiste kaarten uit het spel
Waardevolle figuren, een supermodel
Een boek met de bladzijden in beeld
Een eerste plan, nu al uitgespeeld
Efficiënte strategieën naast elkaar gelegd
Niemand die opgeeft in het gevecht
Twijfels gegrond, een weinig vertrouwen
Weldoordacht, de visie onderbouwen
Identiteiten, cijfers, geuren en kleuren
Nerveus naar mogelijkheden speuren
Tafelvloer, zo glad en lang uitgestreken
Individuen blootgelegd en bekeken
Gearchiveerd, op een hoop gesmeten
Verspeeld om zich met de beste te meten
Iedereen krijgt unieke kaarten in z’n leven
Eigenheid gebruiken om ze uit te geven
Record aantal slaagkansen, blijven zweven