Gedichten
Karbonade
Dicht bij de stoof, vuurpot vol verhalen
Roodgloeiende kolen die in warmte verdwalen
Impressies uit de wereld, hoog oplaaiend vuur.
Een broedplaats vol woorden, passioneel en puur
Tijdloos wegdromen, gezellig keuvelen bij de haard
Wegdrijvende wolken, ingrediënten lekker gegaard
Ambachtelijk gepruttel, toebereid in de hersenpan
Artisanaal geserveerd. Recht uit de rijmende roman.
Laat vonken vliegen, geniet van knetterend hout
Fantasie blijft branden in de as van z’n eenvoud
Kleurrijk
Torenhoog gestapeld, fantasierijk, dwars door alles heen
Wilde waan, mijn wereld denkt aan jou alleen
Eindeloos genieten, magische mist verschuilt in de wolken
Evenwicht gevonden in doordraaiende wilde kolken
Telkens ik naar je kijk, vloeit energie mijn lichaam door
Water, sterk stromend, we glijden wat naar voor
Al lange tijd lag ik te dromen voor jij m’n leven binnen liep
Aandachtig wandelen, over nieuwe paden terwijl ik verder sliep
Liefde is boeiend, met jou krijgt het z’n warme kleur
Fortuinen hoef ik niet, geef me je glimlach, je goed humeur
Schilderij
Een penseel, de Meester met een volgeladen geest
Een diep gekerfde indruk, passioneel, onbevreesd
Netjes afgelijnd, kris kras puzzels door elkaar
Terpentijn gedachten, leven als een kunstenaar
Welgekozen kleur, poreus weggezonken in z’n doek
Aanval met kleurenstokken, verbeelding op bezoek
Als een wilde rivier, adrenaline racet de aders door
Lang uitgerekte beelden, meest boeiende van voor
Fantasie uitgelekt, hand beweegt, een levend spoor
Hoofdrol
Droevig ogen sluiten, handen in het haar
Explosie diep vanbinnen, weinig commentaar
Rond af wat je voorgoed de wereld uit wil zien
Tover je dromen, vergeet angsten van voordien
Innerlijke vrijheid, je eigen keuzes maken
Geniet, geloof dat alles buiten zal geraken
Een stukje toekomst verscholen in ’t hoofd
Leef hier en nu, bewonder vooraleer het dooft
Fantastisch, die nieuwe wensen zoals beloofd
Nachtzoen
Nachtlampje verspreidt z’n schaarse licht
Emotionele ontlading, ogen vallen dicht
Geheime gedachten, met veel liefde gevuld
Eerbiedig zoenen, wilde tongen gekruld
Naakte lichamen, zweetdruppels vloeien in elkaar
Een wilde rivier, zompige oever zelden zo bereikbaar
Naarstig staren naar hoge toppen vanuit het dal
Tegen de flanken naar boven, op weg naar ’t heelal
Weinig wegwijzers, verder wandelen op goed gevoel
In de kern kreunt stilte, af en toe hevig gewoel
Nergens mensen, verbeelding heeft het overgenomen
Teder strelend, op de diepste plekken aangekomen
In de aarde begint alles te bewegen, vuur laait op
Geen grasgroene weiden meer, op weg naar de top
Explosie diep vanbinnen, iedereen zwijgt, weidse kracht
Loslaten, energie loopt langzamer, laatste overdracht
Fluisteren tegen elkaar, nog even dan begint de nacht