Gedichten
Trektocht
Trektocht door het leven
In stilte jezelf prijsgeven
Emoties tonen, verder verlangen
Nodeloos roodblozende wangen
Doorzetten tot je doelen kan bereiken
Recht vooruit, hindernissen ontwijken
Idealen ontdekken, beginnen dromen
Energie verzamelen en verder komen
Zweefvlucht
Neen niet vliegen, begin te zweven
Eenvoudigweg langer gaan leven
Geluk rijpt in een ogenblik geduld
Even proeven tot je bent gevuld
Niet vasthangen in de maatschappij
Durven weglopen van de razernij
Rennen tot rust zich meester maakt
Idyllisch plekje zoeken waar je ontwaakt
Eindelijk genieten, je bent er geraakt
Vrouwendag
Verrast willen worden, elke dag weer
Romantiek, complimentjes, familiesfeer
Opstaan, kinderen, het gewicht bewaken
Uitdagingen, verleidingen, zich vaak vermaken
Wit wijntje, weetgierigheid, een luisterend oor, 
Emotioneel te dicht, zij weg, ervandoor
Nietszeggend kijken, doch alle details gezien
Diep verlangen, met af en toe twijfels misschien
Altijd in de weer, bezorgd en bekwaam
Genereus, zo warm, zo aangenaam
(08/03 Internationale vrouwendag – Deze dag herdenkt de eerste vrouwenbetoging op 8 maart 1906 in New York)
Stoffelijk – overschot
Afgezakt, zachtjes zweven, neergedaald
Collectief gestrand, op de vloer verdwaald
Heen en weer bewegen op ’t ritme van de wind
Tentoongesteld in een hoekje, tegen de plint
Dikke witte lagen, alleen maar lotgenoten
Relaties, de echte vriendschap uitvergroten
In een hoop, onafscheidelijk dichtbij elkaar
Eenvoud maakt veel mooie dromen waar.
Afstemmen
Zachtjes fluisterend, helaas zie ik je nooit
Een stem die letters in m’n hoofd ontdooit
Virtuele denkwereld verspreid z’n zinnen
Een verzameling moed kan alles overwinnen
Nevel, een weinig mist bonkt tegen het beton
Drijven op wolken, zicht tot aan de horizon
Realiteit vervaagd, een natte droom verschijnt
Inzichten vanop de flanken heel mooi afgelijnd
Eindeloos ver kijken terwijl onzekerheid verdwijnt