Tranen, tintelende tenen rillend op het ijs
Warmte zo ver weg, de hemel donkergrijs
Aangeraakt, tuimelend met twee ogen naar ’t dal
Ademen wordt moeilijk, een vogelvrije val
Laat je zweven met ijskoude wangen in de wind
Fladder tot waar het land opnieuw begint

Trappelend op zoek naar veel vertrouwen
Waarden plots zichtbaar, gedaan met rouwen
Altijd wacht de dood tot er een beetje leven kijkt
Akelig eerlijk, wie stil staat bezwijkt
Loop niet achteruit, ga er verdomme tegenaan
Flap uit, in alle eerlijkheid schuilt de traan

Elke dag, een stapje dichter bij de dood
Laat je niet leven, maak jezelf groot
Fladder, besta en proef van elk moment

Twijfel niet, doe, geniet van wie je bent
Weg met die angsten, iedereen leert bij
Aanvaard, hou vol, ga niet zomaar op zij
Alles is vergankelijk, de wereld relatief
Lach met je eigen gebreken, heb jezelf lief
Finish jouw mensenleven superlatief !

Trouw, belofte aan ’t hart, een getekend papier
Intieme momenten, fantastisch veel plezier
Eenheid tussen mensen die elkaar begrijpen
Niets dan compromissen, een leven lang rijpen

Thuiskomen, ongedwongen, altijd een open-deur
Weerstaan aan verleiding, geen dagelijkse sleur
Alledaagse dingen onvermoeibaar accepteren
Ambitieuze plannen, in toekomst investeren
Lief hebben, ook wanneer het wat minder gaat
Fantaseren, dromen delen, een sterke rode draad