Gedichten
Altijd
Tijd tikt op kousenvoeten weg, zonder geluid
Welbesteed, leeggeroofd, helemaal uitgebuit
In de verte lichtpuntjes, waar je naartoe kan stappen
Neem moed bij elkaar en durf open te klappen
Terugblikken kan later, laat glunderen hangen
Intuïtie volgen, naar de kleine dingen verlangen
Glimlach, elke dag brengt geluk met zich mee
Nietszeggend ontwaakt dat briljante idee
Elk jaar opnieuw, 365 dagen razen voorbij
Goedgevulde planning, kijk af en toe opzij
Een eeuwig leven is voor niemand weggelegd
Neem ’t ervan, kom in schoonheid terecht !
Vooruitzicht
Neem tijd, loop je schaduw niet voorbij
Eenvoud is complex, maar ’t maakt je zo blij 
Gratis advies kost meer dan je denkt
Een hoop veranderingen, vrijheid wenkt
Nieuwe uitdagingen, slijtage vervangen
Toekomstverzameling met hoop en verlangen
Indrukwekkend groot, genieten van ’t klein
Essentieel stukje, onzichtbaar tevreden zijn
Neerstrijken in glimlach, een kippenvelmoment
Niets dat plat ligt, objectieven komen aangerend
Energie nestelt zich in alle leegstaande nissen
Geduld loont als het verleden details kan wissen
Een goeie dag begraaft zorgen die er gisteren waren
Nederzetting uitbreiden en altijd vooruit staren
Zielenstrijd
Alles achterlaten, vluchten naar een veilige plek
Chaotisch, veel miserie, landleiders stapelgek
Het regent kogels, de zon is er al tijdje vandoor 
Tegen de muur hangt nog bloed van recent verhoor
Tonnen voedsel, verteerd voor het een doel bereikt
Ineenstort, rondkruipend tot er weer eentje bezwijkt
Ellendig leven in de kampen, kou raast door de tent
Nooduitgang afgesloten, geen enkel rustmoment
Nergens privacy te vinden, iedereen kijkt naar elkaar
Eindeloos wachtend, lange dagen zonder etenswaar
Geneesmiddelen niet te verkrijgen, de dood is nabij
Ellendig leven, op zoek naar een eerlijke maatschappij
Nooduitgang afgesloten, door lijken van de slachtpartij
Weldoener
Zeldzaam, mensen die vriendelijk knikken
Een kleine moeite, waarvan hart snel gaat tikken
Vrolijkheid verdreven uit het hedendaags bestaan
Ernstige blikken, egotrippers loop naar de maan
Niemand staat nog stil bij een glimlach die passeert
T‘ moet allemaal snel gaan, er wordt weinig gewaardeerd
Iedereen op z’n eiland, beminnen lijkt weggespoeld
Eigenzinnig, zand in de ogen, stranden omgewoeld
Nergens wuivende palmen, gebied vacuüm getrokken
Naarstig zoekend, voor fel gegeerde plaatsen knokken
Eventjes stilstaan, opgewekt blij kijken in ’t rond
Genieten, met ’t hoofd in de wolken en open mond
Echte leven loopt door de straten, aardig en vrij
Nieuwe mensen leren kennen, kijk eens vaker opzij !
Herfstig
Zonde dat licht opnieuw sneller dooft
Eerzuchtige wolken van blauwe beroofd
Stralen raken veel moeilijker tot beneden
Tranen komen de gezichtsgoot afgegleden
Iedereen duwt z’n wolkje mist vooruit
Eindeloos veel rook, warmte uitgebuit
Nagenoeg geen mini’s meer op straat
Nergens nog schaduw, herfstregen praat
Eigenzinnige zon trekt naar ’t zuiden
Genadeloze kaarten, wegstervende zomergeluiden
Een kleurenpalet vol bladeren, de blazende wind
Nacht verdonkert, mensen minder goed gezind