Gedichten
Drijfveren
Drijfveren, zachtjes voortbewegen in het water
Ronddwalen, reizen met wind, op weg naar later
In bochten blijven hangen, zicht op de kant
Ergernissen met stress gevuld, korst aan de rand
Ernstig zoeken naar plaatsen om aan wal te gaan
Nergens zoveel keuze, als in ons Westers bestaan
Twijfels ontwijken, beslissen, volg het hart
Worstel niet met verleden, leg je focus op de start
Interne conflicten, moeilijke stappen, veel verzet
Nuanceren, afwegen, kies voor het juiste wegennet
Trek op aan wat verkeerd ging, de lessen geleerd
Investeer in toekomst, terwijl je verleden verteerd
Goesting geeft energie, kracht als nooit te voren
Talenten krijgen daglicht en laten van zich horen
Wassend water, versnelling, lekker hard laten stromen
Aanknopingspunten bereiken, bijna aangekomen
Avontuur onderweg, een rugzak vol nieuwigheden
Langzaam veranderen, toekomst binnengetreden
Fervent, gemotiveerd, afgedreven van verleden
Terrorisme
Telkens weer diep onderhuids geraakt
Wereldsteden worden kapot gemaakt
Enkelingen die landschap laten bloeden
Egoïstisch denken en de oorlog voeden
Extremisten zijn getraind, wapens geladen
Niemand ontsnapt aan hun wanhoopsdaden
Terreur, onmenselijke aanslagen plegen
Wegen versperd, het dagelijkse puin vegen
Iedereen bibbert, de bevolking bezorgd
Nergens veilig, leven niet meer gewaarborgd
Tragische beelden gaan heel de wereld rond
Irritatie, de bewegingsreden ongegrond
Godsdienstgevecht, geen einde in zicht
Toekomst ondermijnd, geen evenwicht
Westerse wereld, recht in het vizier
Aanhoudende haatacties ginder en hier
Altijd hopen op liefde, elkaar beminnen
Levens sparen, zich over lichamen bezinnen
Focus op vrijheid zodat liefde kan overwinnen
Doorwinterd
Extreme sprokkel, seizoen trekt zijn witte jasje aan
Een V-lint ganzen die naar het zuiden gaan
Neerhofdieren verlaten hun dampende wei
Eenden schuiven opzij, geen schoeisel voor dit jaargetij
Nachten zwart-gekleurd, zon lijkt ‘s avonds onderkoeld
T beetje grondwarmte wordt onherroepelijk weggespoeld
Weinig beweging, overwinteren in het geïsoleerde hol
In de lucht zwerven schadelijke dampen, de wereld hangt vol
Nerveuze kinderen wachten tot de vlokken zijn uitgestrooid
Tevreden buiten lopen, vooraleer het dons ontdooit
In de grond liggen talloze dieren, tot de lente in het land geraakt
Geen spinnende kat die zich hierover nog zorgen maakt
Transport wordt aards gevaarlijk, sneeuw en asfalt zijn verbroederd
Wegen onberijdbaar, ijzerhoudend kerkhof flink gevoederd
Aan de ene kant een onaangetast landschap, maagdelijk wit
Aan andere zijde, een vloekende stad, peperduur gezouten rit
Liefde en geluk geven warmte, geen hart bevriest in dit seizoen
Fakkels branden zolang de vlammen rustig verder mogen doen
Wegwijzen
Toekijken en genieten, gelukkige trotse ouder
Welgemeend knikken, dat klopje op de schouder
Inademen, bevestigen, weten dat het goed zit
Netjes bijsturen, geen standaard opgroei-kit
Toekomst verscholen in een volwassen hand
Ingepalmd, beschermend, onverbrekelijke band
Gemeenschappelijke dromen, samen beleven
Tranen tonen, ontroering, stuk vrijheid opgeven
Warm gevoel, emoties, stoere verhalen loslaten
Als kameraden door het leven, eindeloos praten
Achter elkaar staan, vrienden in moeilijke tijden
Langzaam loslaten, toejuichen en laten glijden
Fascinerende jaren, zo leerrijk dat begeleiden
Kingsize
Na de dikke buik, stilaan land in zicht
Een veilige haven, roeien naar ’t eerste licht
Groter worden, groeien naar een nieuwe stap
Eerst onbezorgd slapen, dan die lekkere pap
Nachtrust met klanken, nu woorden vergaren
Tastend naar voorwerpen, in ’t hoofdje bewaren
Iemand met meer aandacht dan de koude vorst
Een koning, wenend voor z’n opkomende dorst
Nestel je in onze armen, de knuffels herkend
Teder zacht leunen, ondertussen verwend
Waarnemend buitenlopen, beginnen bewonderen
Al gauw de zon ontdekken, bliksem en donderen
Aarde aan de voetjes, springend in de plas
Levend dapper, je vuile kleren naar de was
Fascinerend leven sinds mama die predictor las.