Gedichten
Verslaving
Verslaving amuseert zich met ons geestelijk gezang
Intern verstand wordt vernield, onzinnig eigenbelang
Jammerend blijven die grijze cellen maar doorpraten
Fervente bezigheden worden moeilijk achtergelaten
Eens komt het besef dat men niet meer verder wil
Nerveus, rondkijkend zonder geruis, zonder gegil 
Treiterende stem zit heel diep verstopt in dat hoofd
Wees sterk en streng als ze te mooie dingen beloofd
In het kleinste hoekje schuilt herval en tirannie
Nauwgezette stappen kosten heel wat energie
Toch kan men vechten tegen ondeugend genot
Ineens ontdek je de sleutel, van dat verroeste slot
Ga ervoor, pak hem aan, geef de moed nooit op
Elke welwillende sterveling geraakt ooit uit de slop
Een verslaving is wreed, het doodt stilaan de geest
Nietszeggend, viert het dagelijks eigenzinnig feest.
Relativeren
Veeleisende wereld, roepen en tieren
Ieder voor zich, stress bot aan ‘t vieren
Eigenbelang, veel willen vergaren
Rennen, vliegen en sneller verjaren
Eindeloze dagen, zichzelf vergeten
Nokvolle ruimtes, de deur toe gesmeten
Tijd om te relativeren, nuchter te worden,
Welomschreven waarschuwingsborden
Innerlijke stem opnieuw laten spreken
Nieuw gedachtegoed neergestreken
Terug op zoek naar een teug verse lucht
Innerlijke schoonmaak, een positieve zucht
Groter worden zonder te willen groeien
Eenvoudig door het leven, openbloeien
Enthousiast, wederom rustig voortbestaan
Neen niet in de drukte, gewoon stiller gaan
Dieptezicht
Duiken, genieten van fantastisch onderwaterleven
Rustig zwemmend of langzaam blijven zweven
In de diepte liggen aandachtige kijkers te staren
Exotische kleuren, schaduwen lijken voort te varen
Eens de boot uit, verdwijnt langzaam het licht
Neptunes toont z’n landschap, ‘n prachtig zicht
T krioelt er, vele scholen maar geen enkele klas
Wuivende planten, hard koraal en kleurrijk gras
In de verte liggen schimmen, rovers op de loer
Nergens ben je veilig, onwelwillend vissenvoer
Toverachtige kleuren, de camouflage bepaald
Invasie van krachtige beelden, bijna verdwaald
Genieten en rondkijken, ontspanning in het water
Evenwicht zoeken of je krijgt problemen later
Eindeloos gevoel van vrijheid, ver van beschreven
Natuurlijke schoonheid moeten we laten leven!
Woestijn
Troosteloos zand, een onvruchtbare vlakte in ‘t wild
Wegen omgetoverd door de wind, landschap vertilt
Eindeloze woestijnvlakte, geen druppel regen gevallen
Extreme droogte, alsmaar meer gronden versmallen
Een vijfde aarde, korstig, versteend, onhoudbaar warm
Nomaden op weg naar de toekomst, uitgeput en arm
Troosteloze mensen, gekapte bossen, alles leeg gevreten
Woeste Sahel, tot de laatste wortel kapot gebeten
In de oase kunnen zorgen tijdelijk verdampen
Nieuwe hallucinaties die tegen de hitte kampen
Terwijl palmen beschermen, genieten van schaduw en rust
In het water badend, overleven staat op welbewust
Geen blik op oneindig, de hardwerkende zon
Een stuk paradijs in de hel, een plek die overwon
Eigentijds en onherbergzaam, kruispunt van extremen
Nauwelijks denkbaar die onleefbare ecosystemen
Natuurlijk
Eindeloos vliegen, in het luchtruim zweven
Een paar vinnen om onderwater te overleven
Nachtelijk grote ogen, ver van ‘t schaarse licht
Een ondergrondse trilling, prooi komt in zicht
Natuur geeft altijd z’n mooiste beelden prijs
Tapijt vol heerlijke kleuren, tinten in ‘t grijs
Wezens zwerven, allen op zoek naar eigen land
Ingrijpende wissels, de aarde aangerand
Nergens nog een veilig gevoel, iedereen beeft
Toekomst in gevaar, de vervuiling kleeft
Irritante zotten bepalen het beleid
Geloof en hoop zijn we te regelmatig kwijt
En toch moeten we altijd blijven strijden
Eervol samenwerken, de natuur bevrijden
Naar lichtpunten zoeken, donkere dagen vermijden