Gedichten
Zwanen
Zachtjes, haast onbewogen, dobberend witte boot
Elegant van elkaar houden, liefde tot aan de dood
Spiegeling in ‘t water, een identiek beeld in ‘t vizier
Trouw, geruisloos peddelen, onvermoeibaar vaarplezier
Wiegend door ‘t water, fascinerend stukje natuur
Eindeloos geduld, een eeuwig durend avontuur
Enthousiaste partners, samen tot het allerlaatste uur
Universum
Venus en Mars, in de ruimte gescheiden
Immense afstand tussen man en meiden
Jeugdig rondhangen in t sterrenplafond
Fascinerende beelden, onbewolkte avond
Totaal verschillend in denken en doen
Weifel of doorzetting, rood of groen
Eindeloos ver uit elkaar, toch samen leven
Essentieel om elkaar aan te vullen, toe te geven
Wereldkankerdag
Weg kwijt, angstig op de dool
Energie bekampt zijn tegenpool
Ren niet, denk niet aan verzuren
Eis dat leven veel langer blijft duren
Laat de moed niet zakken, geef nooit op
Doorgaan, voel elke schouderklop
Kleine dingen worden bijzonder groot
Aangenaam moment, ideale huisgenoot
Neerkomen in de wereld van vandaag
Kijk om je heen, zie alles reuze graag
Evenwicht zoeken tussen pijn en plan
Ren naar voren, zolang je kan
De droom verandert, hij zal niet vergaan
Altijd moedig blijven strijden, nooit stille staan
Geloof en stuur kanker naar de maan
Onderweg
Vroeg in de ochtend, stad ontwaakt onder de grond
Instappen en wegwezen, haastig heel ‘t jaar rond
Enge diepte, een lawaaierig stuk staal passeert
Ruige rails, op en neer, tot rust wederkeert
Trillende mensen, een ongemakkelijke rit
Woelige gedachten, de onderlaag omgespit
Eten, boek lezen, van kop tot teen bekeken
Eigenzinnige gedachten, vriendelijkheid is uitgeweken
Verpakt
Drassige grond, zoveel tranen verbannen.
Rillende kou, een zak vol uitgestelde plannen
Intens gevoel van verlangen niemand kan er bij
Enkelingen horen jou praten, ‘t is troebel langszij
Treurig de zon zien schijnen, je voelt je afgeleefd
Weinig zuurstof gekregen, naar teveel gestreefd
Eén prikkel is voldoende om uit je vel te springen
Even te verluchten, zingeven aan de nieuwe dingen