Gedichten
Liefdesgedicht-2
Liefde is als champagne drinken
IJskoud, de warmte laten zinken
Enorme bubbels, een leuke bellenpraat
Flessen vol geluk, tot z’n bruis vergaat
Dromen in ‘t maanlicht, filosoferen 
Elkaar aankijken, elkaar appreciëren
Stoere verhalen, humoristisch gekruid
Glimlach naar buiten, zonder geluid
Enthousiast klinken op dat liefdesgeluk
Dicht bij elkaar, een nieuw puzzelstuk
In de sofa belanden, in dromen verzonken
Complimentjes, het hart ligt te bonken
Harmonie bepaalt ‘t ritme van het leven
Twee mensen, genieten van wat ze geven…
Liefdesgedicht-1
Lief zijn, een glimlach verspreiden
Inademen en warmte begeleiden
Emoties brengen als ‘n lopend vuur
Fantasie beleven, op avontuur
Dicht bij elkaar, samengebracht
Eenvoud in gebundelde kracht
Stralende ogen, fel invallend licht
Genieten, op de toekomst gericht
Eenheid van zielen, zoveel kippenvel
Deugddoende woorden, kinderspel
Intieme plek, aangenaam verrast
Complimenten delen met je tafelgast
Het hart herbeleeft z’n kleinste dingen
Teder, zacht neuriënd en meezingen
Valentijn
Vandaag vieren vele paartjes Valentijn
Een commercieel plan in verrimpeld fluwijn
Een dag waar het voor velen moet gebeuren
Roepen over passionele liefde, innige kleuren
Toekomst verzekerd, iedereen hand in hand
Intiem dagje dansen, propvol geblazen band
Erkenning, de rode draad die door ‘t leven loopt
Naakte waarheid, pure warmte opgehoopt
Trouw blijven, zodat echte liefde kan vergroeien
Weg met al die dure knuffels die het verknoeien
Een hart opent als je op elk moment aanvaardt
Emotionele waarheid zegt ” jij bent het waard”
Rampenplan
Droogte, honger, geweld, God tegen de Goden
Een planeet vol verstand en toch zoveel doden
Rood-woedende lava, de aarde verschoven
Traag de miserie blussen, in kansen geloven
Ingrijpen of het is hier bijna gedaan
Ellendig nieuws, hoe lang gaan we nog bestaan
Niemand weet wat er met ons zal gebeuren
Toekomst onzeker, de wereld blijft treuren
Waarom kunnen we elkaar niet respecteren ?
Een meningsverschil delen, ruzies verteren
Eensgezind geloven en van mekaar leren.
Traan
Traan ontspringt waar de ziel zich verschuilt
Water baant zich een weg, ‘t lichaam huilt
Algeheel afhankelijk van de zwaartekracht
Aangekomen op de lippen, zoutig zoet en zacht
Langzaam stervend op het schouderblad
Fijn gevoel met warmte langs het wandelpad
Traan verdampt, zonder sporen na te laten
Weinig woorden, sprekende ogen blijven praten
Elkaar omarmen, elkaar mooie dingen wensen
Emoties tonen, we zijn gelukkige mensen!