Toen jouw silhouet in mijn gedachten verscheen
Wilde ik je aanraken, je strelen voor je beeld verdween
In mijn gedachten begon ik je zachtjes uit te kleden
Nauwelijks geduld, de handen binnengegleden
Terwijl we elkaar aankeken, ondeugend veel plezier
In je nek, op je lippen glimlachend speels vertier
Glijden door landschap van haartjes en van zweet

De oase is niet ver meer, ’t blijft ontzettend heet
Respectvol teder zoenen, alsof alles altijd smaakt
In de diepte van de krater, gloeiende massa ontwaakt
Eindeloos durend schouwspel, alles op ’t land geraakt

Niemand weet precies waarom we zijn aangespoeld
Evolutie gevuld met water tot er strand werd gevoeld
Getijden komen in ’t westen kwetsbaar leven bemesten
Elders wonen mensen die zich voeden met wat resten
Naakt, zonder bagage, geboren op dat luxe-strand
T ligt vol materialisten, ver weg van leven op de rand
In de schaduw ligt het pad gevuld met vruchten
Een weg vol fruitige snoepjes, menig rijpende geruchten
Nergens lijkt het beter dan op de plaats waar we nu zijn

Doorgedreven technologieën beheren ons zelfstandig brein
Richt je ogen op de wonderlijke schoonheid om heen
In den beginne was er niets te zien, dat hebben we gemeen
Eerbiedig, kijken naar golven, de wereld is van iedereen

Als de zon haar stralen door ’t bladerdak stuurt
Charmante strepen door de lucht afvuurt
Heerlijk hoopvol, die bomen houden ons in leven
Toekomst lacht, zolang hij zuurstof kan geven
Torenhoge helden met wortels diep onder de grond
In aarde binnengedrongen, standvastig en gezond
Elk vuiltje gezuiverd, laat het leven maar begaan
Natuur vult onze longen, ’t zorgt voor ons bestaan

Diep in het woud, netjes naar elkaar gegroeid
Rust gevonden, een wereld die open bloeit
In stilte genieten, geen getoeter, geen lawaai
Ecosystemen zorgen voor elke ommezwaai