Nagenoeg geen kans gekregen, diep donker gestrand Een gat in de boeg, een kapotgescheurde wand Gasbellen, de enige overlevenden die ’t oppervlak bereiken Eenzaam stervend, nog voor ze daglicht kunnen kijken Natuur toont zijn macht, terwijl het wrak ondergaat Troostende…
Tussen stilliggende doden opgegroeidWeelderige haarbos, een weinig gesnoeidExpressieve wortels bepotelen menige kistEnge schaduwen verjagen dichtgroeiende mist Eenzaam starend naar zijn doodstille havenLevenslustig, terwijl de rest ligt ingegravenFascinerend, plaats waar mensen leven opgaven
Eén dag in ’t jaar ongewone doodse stilte Emotioneel nevelgordijn, geruisloze kilte Nauwgezet, opgepoetst, menig brandende kaars Een tuin vol chrysanten, zoveel ontastbaars Landgoed vol lichamen waaruit velen vertrokken Finale weg ingeslapen, medemens geschrokken
Angstig naar school, altijd maar vluchtenChaos in ’t hoofd, onophoudelijk zuchtenHulpeloos buitengesloten, zwaargewondTranen geabsorbeerd tot diep in de grond Alles wordt stil, hij of zij is er ineens niet meerChantage gestopt, waar begint het morgen weer?Hoeveel doden moeten we nog…
Al het leven stopt ineens, uitgeput en moegestreden Confrontaties met de dood, veel te veel geleden Hoopvol, tot de laatste energie werd weggehaald Telkens weer positief, je moed werd nooit bestraald Elke dag opnieuw, gewikkeld in een oneerlijke strijd Noodlottig…
The Scene zal nooit meer hetzelfde zijn Held met prachtige ziel, verlost van de pijn Een groot verlies, een onbeschrijflijk talent Laat je goed verwennen waar je nu ook bent Aangrijpende teksten, menselijke inhoud Uit het leven gedreven, dat hart…
Hans, Weken geleden Het nieuws sloeg in als een bom Intussen tot de dood gestreden De grootste verontwaardiging alom Uit het niets, staat de wereld stil We duimden elke dag tot je ‘t zou halen Sinds die dag na je…
Waar ben je naartoe, ineens was je weg ? Raadselachtig ver van hier, zo zonder overleg Veel te snel vertrokken, we gaan je heel hard missen Waarom moet de dood altijd zo onmenselijk beslissen Hij nam je mee, je eindbestemming…
Afscheid nemen doet men nooit Stilletjes weggaan, het leven voltooid Tranen verdampen, verdriet verdwijnt Reis geboekt, je beeld verschijnt Ontastbaar, maar nooit ver weg Natuur beslist wel vaker zonder overleg Al onze momenten in ’t hart opgenomen Uitstekend bewaard en…
Vrij, geen lichaam meer om me heen In de buurt gebleven, net als iedereen Eeuwig reizen, altijd dicht bij jou Rust gevonden, ‘k laat je nooit meer in de kou Energie is zachtjes uit mijn lijf gelopen Niet treuren, blijf…