Zachtjes dwarrelt z’n zoute traan naar beneden Ellenlange tocht, wegvluchten uit het verleden Voorgoed vertrokken naar het beloofde land Edelmoedig opgestapt, in smokkelhandel gestrand Noodgedwongen reizen naar een toegezegd paradijs Erbarmelijk kader, een mensonwaardige reis Nationaliteiten opgehoopt, veel te dicht…
Tsunami’s liggen diep begraven in een mensenleven Windstilte, onaangekondigd, lichaam begint te beven Al het onbeschermde, genadeloos van de kaart geveegd Als een orkaan die razendsnelle moorden pleegt Losgerukte tranenstroom het gezichtsveld ingeduwd Fel gezouten water tot doemgedachten zijn geluwd…
Elf november, witte duif zweeft door de zwarte lucht Lijdend leger uitgedund, met rode wangen op de vlucht Fragiel, breekbaar, vrede heeft eindelijk z’n kans gekregen Eigenzinnigheid opzij gezet, op weg naar nieuwe uitgangswegen Lijken rotten, dicht bij mekaar geveegd,…
Verschrikkelijke manier van oorlog voeren Intimidatie, onthoofding, monden snoeren Journalisten, wreed en meedogenloos afgeslacht Folteringen, onaanvaardbaar in beeld gebracht Executies die absoluut de wereld moesten bereiken Laatste licht gedoofd, veel leeggelopen lijken Frustraties alom, wat een barbaarse praktijken
Doodgebloed, leeggeroofd, de strijd opgegeven Roestig, afgeleefd met weinig tekenen van leven In de week huizen hier krakers, netjes in het illegale. Een verlaten dorpje aan de Schelde, de dampende centrale Esthetisch afgesloten, omgeven door een uitbreidende haven Nieuwsgierige zondagsrijders,…
Aarde zwerft rond, wereld draait vierkant Chaos, nauwelijks nog leiders met verstand Haast en hebzucht, equipage vergaren Terrorisme, afbraak, werk van barbaren Egoïsme verdeelt ’t land in kleine stukken Niemand die zich nog durft uit te drukken Tegen valavond leven…
Alles achterlaten, vluchten naar een veilige plek Chaotisch, veel miserie, landleiders stapelgek Het regent kogels, de zon is er al tijdje vandoor Tegen de muur hangt nog bloed van recent verhoor Tonnen voedsel, verteerd voor het een doel bereikt Ineenstort,…
Vervuiling, verkwisting, onze wegen vol gestrooid In de lucht hangt zure regen die tranen naar beneden gooit Jankende getijden geven aan dat ’t niet meer verder kan Fabrieken met stinkende schouwen, ’t milieu baalt ervan Teruglopende polen, rampzalig veel overstromingsgevaar…
Egocentrisch, iedereen draait voortdurend om zijn as Liefdeloos, potdoof, vastgekoekt in zelfgeproduceerde was Fluitende bommen ontploffen midden op de straat Niemand die nog omkijkt, vastgebonden in een wereld vol haat. Een beetje verdraagzaamheid, laat lachende gezichten ontwaken Geen woorden maar…
Zorgeloos, een woord dat in Europa niet meer bestaat Elke dag raakt ongerustheid wel ergens aan de praat Subtiel klevend onderhuids of diep in ons bestaan Nagenoeg geruisloos kaart het gegeerde feiten aan Eigenzinnige samenleving langzaam afgemaakt Geen ontkomen aan,…