Alsmaar meer oorlog om dat geloof Chaos, onvrede, een veel te diepe kloof Honderden doden, elke dag weer Triestige beelden, bekijken doet zeer Eindeloos lang gevochten en verloren Neergevallen en dan nog eens ontsporen Troosteloos kijken naar een vernietigd land…
Vijf voor twaalf, alles wordt stil Ingekrompen ozonlaag, buiten veel te kil Jagend gat dat alsmaar breder wordt Fijngemalen deeltjes, leven ingestort Echo’s schreeuwen naar definitieve stop Niemand die omkijkt, van regen in de drop Tijd tikt weg, iedereen blijft…
Droogte, honger, geweld, God tegen Goden Een planeet vol verstand, toch zoveel doden Rood-woedende lava, de aarde verschoven Traag de miserie blussen, in kansen geloven Ingrijpen of het is hier bijna gedaan Ellendig nieuws, hoe lang gaan we nog bestaan…
Giechelen, ontembare lieve kriebels in de buik Emotionele ontlading, luid schateren van geluk Droge grappen, geestig, eenvoudig taalgebruik In dromen opgaan, onvervalst veel daggepluk Clown uithangen, diepe verbeelding aanspreken Humor, fantasie die gevoelens kan verwoorden Tijd maken, muffe menselijke sleur…
Zachtjes dwarrelt z’n zoute traan naar beneden Ellenlange tocht, wegvluchten uit het verleden Voorgoed vertrokken naar het beloofde land Edelmoedig opgestapt, in smokkelhandel gestrand Noodgedwongen reizen naar een toegezegd paradijs Erbarmelijk kader, een mensonwaardige reis Nationaliteiten opgehoopt, veel te dicht…
Tsunami’s liggen diep begraven in een mensenleven Windstilte, onaangekondigd, lichaam begint te beven Al het onbeschermde, genadeloos van de kaart geveegd Als een orkaan die razendsnelle moorden pleegt Losgerukte tranenstroom het gezichtsveld ingeduwd Fel gezouten water tot doemgedachten zijn geluwd…
Elf november, witte duif zweeft door de zwarte lucht Lijdend leger uitgedund, met rode wangen op de vlucht Fragiel, breekbaar, vrede heeft eindelijk z’n kans gekregen Eigenzinnigheid opzij gezet, op weg naar nieuwe uitgangswegen Lijken rotten, dicht bij mekaar geveegd,…
Verschrikkelijke manier van oorlog voeren Intimidatie, onthoofding, monden snoeren Journalisten, wreed en meedogenloos afgeslacht Folteringen, onaanvaardbaar in beeld gebracht Executies die absoluut de wereld moesten bereiken Laatste licht gedoofd, veel leeggelopen lijken Frustraties alom, wat een barbaarse praktijken
Doodgebloed, leeggeroofd, de strijd opgegeven Roestig, afgeleefd met weinig tekenen van leven In de week huizen hier krakers, netjes in het illegale. Een verlaten dorpje aan de Schelde, de dampende centrale Esthetisch afgesloten, omgeven door een uitbreidende haven Nieuwsgierige zondagsrijders,…
Aarde zwerft rond, wereld draait vierkant Chaos, nauwelijks nog leiders met verstand Haast en hebzucht, equipage vergaren Terrorisme, afbraak, werk van barbaren Egoïsme verdeelt ’t land in kleine stukken Niemand die zich nog durft uit te drukken Tegen valavond leven…