Na de dikke buik, stilaan land in zicht Een veilige haven, roeien naar ’t eerste licht Groter worden, groeien naar een nieuwe stap Eerst onbezorgd slapen, dan die lekkere pap Nachtrust met klanken, nu woorden vergaren Tastend naar voorwerpen, in…
Voorzichtig landen de eerste troepen op het land Elegante witte pakjes, zachtjes knielend in ’t zand Eerstelingen sneuvelen bij aankomst aan het kille front Radeloos omgekomen, doodgevallen op de koude grond Toegewijde kamikazes, met miljoenen uit de lucht Instinctief naar…
De woordendelta ligt er droog en verlaten bij Eenzaam achtergebleven, geen letters meer vrij Ronddraaien voelt ongewoon sprakeloos aan Troostend water, tranen in ’t licht van de maan Ingegraven duivel, in zijn ontoegankelijke doos Eigenzinnig toeslaand, spartelend, meedogenloos Nietige beelden,…
Al ’t ijs breekt, onze wondere wereld zinkt Chaos neemt toe, ’t waardevolle verdrinkt Hele dorpen verdwijnen tot diep in de kaart Tropische winters, weinig volk blijft gespaard Tijd sluipt verder, een uitstervende planeet Woedende lava, zo verschrikkelijk heet Aarde…
Zakelijk grijs vanop de grond tot boven in de lucht Enorme blokken tot in de wolken, ontzettend veel gezucht Ver en diep, elke teug adem is onvervangbaar vervuild Ergerlijk lawaai, niemand hoort nog hoe natuur hier huilt Neergestreken nationaliteiten hopen…
Vriesman aangekomen, bodem lichtjes bestrooid In de verte stomende schouwen, ochtend ontdooit Jeugdig gras, stevig aan de grond genageld, stokstijf Fragiel en onbeweeglijk in dat sprietgroene lijf Tussen de velden kijkt zon zachtjes over de rand Warmte lijkt ver weg,…
Een penseel, de Meester met een volgeladen geest Een diep gekerfde indruk, passioneel, onbevreesd Netjes afgelijnd, kris kras puzzels door elkaar Terpentijn gedachten, leven als een kunstenaar Welgekozen kleur, poreus weggezonken in z’n doek Aanval met kleurenstokken, verbeelding op bezoek…
Avondrood, sneeuw dwarrelt door de lucht Comfortabel tuimelen, zeemzachte vlucht Huppelend op het ritme van de wind Tientallen miljoenen, altijd goedgezind Eindeloze stilte, niets dan donzige pluizen Niemand op straat, in wit gehulde huizen Toegewijd de mensenwereld ingedoken Wonderbaarlijk, vaak…
Dure wagens, materiële hebzucht in het hoofd Ronkende geesten, nagenoeg altijd verdoofd In de ban van metaal, weinig zicht op natuur Emoties geleid door een draai aan het stuur Elektrische draden, kitsch-verlichting in ’t brein Nerveuse flikkerlampen, machinale welzijn Tornado’s…
Toen ging ineens het licht uit, omtrek pikzwart Wanhopig zoeken, in de bovenkamer verward Eenzaam speuren, hoe is die vlam gedoofd? Energie opgestapt, machteloos en beroofd Even huilen, dan weer op weg naar het werk Nabije toekomst vermijden, diepdonker tijdperk…