Alles achterlaten, vluchten naar een veilige plek Chaotisch, veel miserie, landleiders stapelgek Het regent kogels, de zon is er al tijdje vandoor Tegen de muur hangt nog bloed van recent verhoor Tonnen voedsel, verteerd voor het een doel bereikt Ineenstort,…
Zeldzaam, mensen die vriendelijk knikken Een kleine moeite, waarvan hart snel gaat tikken Vrolijkheid verdreven uit het hedendaags bestaan Ernstige blikken, egotrippers loop naar de maan Niemand staat nog stil bij een glimlach die passeert T‘ moet allemaal snel gaan,…
Zonde dat licht opnieuw sneller dooft Eerzuchtige wolken van blauwe beroofd Stralen raken veel moeilijker tot beneden Tranen komen de gezichtsgoot afgegleden Iedereen duwt z’n wolkje mist vooruit Eindeloos veel rook, warmte uitgebuit Nagenoeg geen mini’s meer op straat Nergens…
Vervuiling, verkwisting, onze wegen vol gestrooid In de lucht hangt zure regen die tranen naar beneden gooit Jankende getijden geven aan dat ’t niet meer verder kan Fabrieken met stinkende schouwen, ’t milieu baalt ervan Teruglopende polen, rampzalig veel overstromingsgevaar…
Voor het leven geringd, de cirkel is rond Een uitgekomen droom, innig verbond Een verzilverde verzameling liefde en leed Rood met passie, op weg naar compleet Tientallen vlinders bonken tegen de wand Intens genieten, voelbaar tot de buitenrand Een gemeende…
Donker, een lichtstraal die nooit de bodem bereikt Eeltig ondoordringbaar terwijl tijd verstrijkt Ruig gesteente, opwelling van immense krater Toekomstwonden te week, littekens van later In het lichaam spuwt een vulkaan vernietigend vuur Enkele oplaaiende vlammen, is dit het laatste…
Toekijkende rust, terwijl wij hard lopen te zoeken Weggestuurd, geen leidraad in de dikste boeken Als we luisteren, horen we de stilte spreken Aangenaam lief, met volle moed neergestreken Licht in de duisternis, ver van ons hectisch bestaan Fluweelzacht, geluidloos…
Egocentrisch, iedereen draait voortdurend om zijn as Liefdeloos, potdoof, vastgekoekt in zelfgeproduceerde was Fluitende bommen ontploffen midden op de straat Niemand die nog omkijkt, vastgebonden in een wereld vol haat. Een beetje verdraagzaamheid, laat lachende gezichten ontwaken Geen woorden maar…
Tragisch nieuws, geen mens kan het geloven Ineens afgezonderd, opgejaagd en weggevlogen Een geweldige collega, in vriendelijkheid verweven Niemand vergeet je glimlach die altijd hoop kon geven Nooit een kwaad woord in gedachten, uitermate lief Een mensenvoorbeeld, immer ontzettend positief…
Neergestreken zeepbel, zachtjes op ’t gras geland Even rusten, weer weg naar ergens ongepland Geruisloze spiegel, langzaam gedreven door de lucht Eenvoudig ronddolen, doorzichtig genieten van z’n vlucht Nobele bol, kleurrijk, door kinderen leven ingeblazen Nietsvermoedend zich over landschap blijven…