Droevig ogen sluiten, handen in het haar Explosie diep vanbinnen, weinig commentaar Rond af wat je voorgoed de wereld uit wil zien Tover je dromen, vergeet angsten van voordien Innerlijke vrijheid, je eigen keuzes maken Geniet, geloof dat alles buiten…
Nachtlampje verspreidt z’n schaarse licht Emotionele ontlading, ogen vallen dicht Geheime gedachten, met veel liefde gevuld Eerbiedig zoenen, wilde tongen gekruld Naakte lichamen, zweetdruppels vloeien in elkaar Een wilde rivier, zompige oever zelden zo bereikbaar Naarstig staren naar hoge toppen…
Avondrood, sneeuw dwarrelt door de lucht Comfortabel tuimelen, zeemzachte vlucht Huppelend op het ritme van de wind Tientallen miljoenen, altijd goedgezind Eindeloze stilte, niets dan donzige pluizen Niemand op straat, in wit gehulde huizen Toegewijd de mensenwereld ingedoken Wonderbaarlijk, vaak…
Zachtjes dwarrelt z’n zoute traan naar beneden Ellenlange tocht, wegvluchten uit het verleden Voorgoed vertrokken naar het beloofde land Edelmoedig opgestapt, in smokkelhandel gestrand Noodgedwongen reizen naar een toegezegd paradijs Erbarmelijk kader, een mensonwaardige reis Nationaliteiten opgehoopt, veel te dicht…
Zonder lichaam, weinig tastbaar leven Eerbiedig dat unieke stuk onuitgegeven Strijden voor die zuurverdiende ego-cel Ellebogenwerk onder ’t onovertroffen vel Niemand hoeft ooit verscheiden te zijn Troeven uit te spelen in een denkend brein Wellustig kijken naar die nieuwe uitdaging Intiem…
Vluchten, geen werkelijkheid meer verdragen In rondjes draaien, bomvol onopgeloste vragen Jammeren tot griezelig donkerzwart overwint Flamberen in de hel, door vlammen verblind Energie weggevloeid, volledig tot as herleidt Niemand zag ’t vuur vertrekken, fel bevochten strijd Telkens weer opboksen…
Vriendschap, een spontane lach op het gezicht Iemand die in jouw leven wonderen verricht Eerlijkheid troef, geen immens groot kaartenhuis Ruige vestiging, geen afgebrokkeld gruis Eindeloos veel hoop, om verder op te bouwen Nest opgetrokken in cement, boordevol vertrouwen Tevreden…
Dure wagens, materiële hebzucht in het hoofd Ronkende geesten, nagenoeg altijd verdoofd In de ban van metaal, weinig zicht op natuur Emoties geleid door een draai aan het stuur Elektrische draden, kitsch-verlichting in ’t brein Nerveuse flikkerlampen, machinale welzijn Tornado’s…
Toen ging ineens het licht uit, omtrek pikzwart Wanhopig zoeken, in de bovenkamer verward Eenzaam speuren, hoe is die vlam gedoofd? Energie opgestapt, machteloos en beroofd Even huilen, dan weer op weg naar het werk Nabije toekomst vermijden, diepdonker tijdperk…
Eeuwenoud, geworteld in de schoot van natuur Een krachtig symbool, verankerd en puur Navigator, een waaiend kompas altijd dichtbij Eenvoudige uitkijk, veel vogels kwetterend blij Netwerk van kabels, diep in de grond afgegeven Twijgen met takken vergroeid en verweven Wind…