Toen jouw silhouet in mijn gedachten verscheen Wilde ik je aanraken, je strelen voor je beeld verdween In mijn gedachten begon ik je zachtjes uit te kleden Nauwelijks geduld, de handen binnengegleden Terwijl we elkaar aankeken, ondeugend veel plezier In…
Niemand weet precies waarom we zijn aangespoeld Evolutie gevuld met water tot er strand werd gevoeld Getijden komen in ’t westen kwetsbaar leven bemesten Elders wonen mensen die zich voeden met wat resten Naakt, zonder bagage, geboren op dat luxe-strand…
Als de zon haar stralen door ’t bladerdak stuurt Charmante strepen door de lucht afvuurt Heerlijk hoopvol, die bomen houden ons in leven Toekomst lacht, zolang hij zuurstof kan geven Torenhoge helden met wortels diep onder de grond In aarde…
Zoveel tranen vloeien naar beneden Eensklaps ontsprongen, moe gestreden Vochtig, door enorme zwaartekracht gezakt Enkele momenten, veel te stevig ingepakt Nu de zon zich met verdampen bemoeit Trekt hemel open, zelfzekerheid groeit Intieme plekken krijgen warmte toegediend Ego herademt, wordt…
Zee vol lijken, ellendige taferelen Eindeloos, strenge grenzen voor velen Samen op weg, naar hoop aan de horizon Tranen hardvochtiger dan ’t stevigste beton Immense vlucht, altijd een angstige morgen Emigratie met onoverwinnelijke zorgen Nergens nog land te zien, leven…
Varen op het golvend ritme van de baren In de verte, een zee vol zon en gevaren Jachtige spits dwars door z’n spiegelbeeld Fragiele schaduw, die met de golven speelt Transparant plafond, ’t krioelt er van leven Immense schim, geen…
Vluchten, op weg naar een beter levenEindeloos, door wanhoop gedrevenEllendige trektochten, te vaak leeggelopenRazzia, onder rode prikkeldraad gekropenThuis aan de haal, het paradijs opzoekenIn het beloofde land, altijd maar vloekenEmotioneel gekraakt, verder blijven huilenNooit meer thuis geraken, altijd verschuilen Doodsbang…
Die echte ik, dat ben jij Enig in de maatschappij Rijkelijk gevuld met talenten Toon de wereld je top-accenten In de spiegel zie je niets bewezen Echtheid te weinig aangeprezen Niemand is perfect, we zijn allen anders Durvers, voor-en tegenstanders…
Torenhoge vesting, een onstabiel kaartenhuis Waggelende muren met verpulverd stenengruis Altijd maar hoger bouwen, breedte niet versterkt Angstig uitkijken, een deel verleden onverwerkt Lopen, ver weg, zodat het mooiste niet vergaat Fundering aangetast, veel te veel binnenpraat Door wind en…
Een paar donderwolken, het licht valt uit. Loodzware discussies, de wereld onderuit Fantasie op de vlucht, alles onsympathiek Daglicht verdwenen, alleen maar paniek Ruige woorden gekatapulteerd tegen ’t plafond Ineens een brok verwijten, toestand ongezond Een beetje liefde zorgt, opnieuw…