Zonder woorden, verstijft adem tot een ijzige laag
Een spiegelglad oppervlak, ongeordend en vaag
Stilte heerst in een wereld die zinvol is gevuld
Thuis gaat licht uit, geen passie meer, geen geduld
In ’t donker kan je hoogtes noch laagtes herkennen
Eigenaardige schimmen, om weg van te rennen
Nodeloze gedachten, denk vaker aan verwennen