Zucht, waarom gaat het leven toch zo snel ?
Elke dag opgejaagd, een onafgesproken spel
Luxeproblemen, de teerlingen gegooid
Fraaie worpen, alle dagen stress uitgestrooid
Vooruit geduwd en altijd met de massa mee
Eivol spanning gepropt, dikwijls in de puree
Rennen tot de laatste adem in mist verdwijnt
Bergen verzet, vandaag met moeite overeind
En dan stopt het ineens, jij weet wanneer
Tijd is nooit oneindig geweest, dus profiteer
Even gaan zitten, de sleutel ligt in ’t gras
Rust opzoeken, een onvervangbare reispas
In fantasie is geen plaats voor vooroordelen
Natuurlijke stroom en ver van bevelen
Gelegenheden waarin we opnieuw ego strelen
