Zachtjes fluistert de zeewind, in de verte hoor je nog doden roepen
Een onvergetelijke landing, een slachting van geallieerde troepen.
Veel verlies, om de wereld te redden van opzettelijk kwaad
Enkelingen, gegroepeerd, bevrijding kwam voor velen te laat.
Naast kapot geschoten bunkers brengt stilte rust tot leven.
Elk zandkorreltje krimpt van de pijn, ’t bloed blijft eraan kleven
Niets dan littekens door een bommenregen in ’t laag liggend gras
Tonnen buskruit verschoten, bulderende kanonnen in hun sas
Waanzinnig hoeveel harten hier tot stilstand werden gebracht
Immoreel in de strijd gegooid tegen die onmenselijke oppermacht
Normandië blijft een plaats waar tranen nooit zullen verdampen
T’ zout van de zee, bittere nasmaak, de kustlijn verbergt z’n krampen
In Utah, Omaha, Gold, Juno en Swordbeach, een bodem vol geheimen
Griezelig stil, beenderenkerkhof, waar niets meer valt te lijmen
Vissen, blij met het vlees van duizenden strijders voor het goede doel
In de schemer van schubben, weerspiegelen de medailles, kil en koel
Jeugd moet eeuwig blijven weten dat deze oorlog voor niets is geweest
Führer aller landen kijk, zodat het verstand op voorhand geneest.